۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مطارح الأنظار (طبع قدیم): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شيخ انصارى ' به 'شيخ انصارى '
جز (جایگزینی متن - 'شهيد ثانى ' به 'شهيد ثانى ') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ انصارى ' به 'شيخ انصارى ') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
صحيح و اعم، وجوب مقدمۀ واجب، مسألۀ ضد، اجتماع امر و نهى، آيا نهى اقتضاء فساد را دارد، مفهوم و منطوق، عموم و خصوص، مطلق و مقيد، مجمل و مبين، ادلۀ عقليّه و در انتهاء در مسألۀ تقليد ميت و اعلم. | صحيح و اعم، وجوب مقدمۀ واجب، مسألۀ ضد، اجتماع امر و نهى، آيا نهى اقتضاء فساد را دارد، مفهوم و منطوق، عموم و خصوص، مطلق و مقيد، مجمل و مبين، ادلۀ عقليّه و در انتهاء در مسألۀ تقليد ميت و اعلم. | ||
به علت اين كه مباحث قطع و ظن و برائت و استصحاب و احتياط و تعادل و تراجيح در فرائد الأصول شيخ انصارى قدس سره وجود دارد، در كتاب مطارح ذكرى از آنها به ميان نيامده است. همين طور مقدمۀ كتاب؛ يعنى تعريف، فايده و موضوع علم اصول و مبحث مشتق. | به علت اين كه مباحث قطع و ظن و برائت و استصحاب و احتياط و تعادل و تراجيح در فرائد الأصول [[شيخ انصارى]] قدس سره وجود دارد، در كتاب مطارح ذكرى از آنها به ميان نيامده است. همين طور مقدمۀ كتاب؛ يعنى تعريف، فايده و موضوع علم اصول و مبحث مشتق. | ||
قابل ذكر است كه مباحث ضد و تقليد ميت و تقليد اعلم در كتاب تكرار شده و از مؤلف آنها تعبير به بعض الأساطين شده است. | قابل ذكر است كه مباحث ضد و تقليد ميت و تقليد اعلم در كتاب تكرار شده و از مؤلف آنها تعبير به بعض الأساطين شده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
كتاب حاضر به وسيلۀ فرزند ميرزا ابوالقاسم نورى، ميرزا ابوالفضل نورى تهرانى نوشته شده است. | كتاب حاضر به وسيلۀ فرزند ميرزا ابوالقاسم نورى، ميرزا ابوالفضل نورى تهرانى نوشته شده است. | ||
از بين كتاب‌هاى مرحوم كلانترى فقط مطارح الأنظار چاپ شده است و به عنوان تنها اثر باقى مانده از شيخ انصارى قدس سره در مباحث الفاظ به دليل نگارش شيوا و بليغ مؤلف، رواج زيادى پيدا كرده و آن طور كه در أعيان الشيعه آمده، همۀ كتاب‌هاى مرحوم كلانترى در نجف اشرف نگاشته شده و احتمالا در تهران پاكنويس و تصحيح شده‌اند. (أعيان الشيعة، ج 2 ص 414) | از بين كتاب‌هاى مرحوم كلانترى فقط مطارح الأنظار چاپ شده است و به عنوان تنها اثر باقى مانده از [[شيخ انصارى]] قدس سره در مباحث الفاظ به دليل نگارش شيوا و بليغ مؤلف، رواج زيادى پيدا كرده و آن طور كه در أعيان الشيعه آمده، همۀ كتاب‌هاى مرحوم كلانترى در نجف اشرف نگاشته شده و احتمالا در تهران پاكنويس و تصحيح شده‌اند. (أعيان الشيعة، ج 2 ص 414) | ||
دقيقا مشخص نيست آيا مرحوم كلانترى اين كتاب را به صورت مجموعه نوشته، يا اين كه كتاب‌هاى مستقلى بوده كه بعدها در كنار هم قرار داده شده و عنوان مطارح الأنظار را پيدا كرده است. | دقيقا مشخص نيست آيا مرحوم كلانترى اين كتاب را به صورت مجموعه نوشته، يا اين كه كتاب‌هاى مستقلى بوده كه بعدها در كنار هم قرار داده شده و عنوان مطارح الأنظار را پيدا كرده است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
3 - اگر مطلبى از خود كتاب يا كتاب‌هاى ديگر مؤلف مطرح شده باشد، آدرس آن مشخص نيست و با عبارت‌هاى «كما قرّر في محله - قد أشرنا - كما فصلناه في محلّه» و نظائر آن ذكر شده است. البته گاهى آدرس مطلب در متن ذكر شده، نظير «قد تقدم التحقيق فيهما فيما مرّ في الهدايات المتعلّقة بالوجوب الشرطي فراجعها» (مطارح الأنظار، ص 68 س 5) | 3 - اگر مطلبى از خود كتاب يا كتاب‌هاى ديگر مؤلف مطرح شده باشد، آدرس آن مشخص نيست و با عبارت‌هاى «كما قرّر في محله - قد أشرنا - كما فصلناه في محلّه» و نظائر آن ذكر شده است. البته گاهى آدرس مطلب در متن ذكر شده، نظير «قد تقدم التحقيق فيهما فيما مرّ في الهدايات المتعلّقة بالوجوب الشرطي فراجعها» (مطارح الأنظار، ص 68 س 5) | ||
4 - اگر چه به دست آوردن مبانى اصولى از طريق مباحث و احكام فقهى از ابتكارات شيخ انصارى است؛ امّا گاهى آنچنان مباحث كتاب رنگ فقهى به خود مى‌گيرد كه مشكل است تصور شود يك مسألۀ اصولى مورد بررسى واقع شده است، مانند آنچه در صفحۀ 31 كتاب مشاهده مى‌شود. | 4 - اگر چه به دست آوردن مبانى اصولى از طريق مباحث و احكام فقهى از ابتكارات [[شيخ انصارى]] است؛ امّا گاهى آنچنان مباحث كتاب رنگ فقهى به خود مى‌گيرد كه مشكل است تصور شود يك مسألۀ اصولى مورد بررسى واقع شده است، مانند آنچه در صفحۀ 31 كتاب مشاهده مى‌شود. | ||
5 - گاهى در مباحثى نظير مقدمۀ واجب آنچنان مباحث اصولى چهرۀ منطقى و كلامى به خود مى‌گيرد كه مصنف مجبور مى‌شود به دليل وسعت مباحث منطقى، از چند اصل موضوعى منطقى يا كلامى استفاده كرده و بحث را به نتيجه برساند. مانند اين عبارت: «قد طال التشاجر و امتدّ النزاع بينهما و الثواب مختار العدلية و تمام الكلام في ذلك متعلّق فن الكلام و لا يسعه المقام». | 5 - گاهى در مباحثى نظير مقدمۀ واجب آنچنان مباحث اصولى چهرۀ منطقى و كلامى به خود مى‌گيرد كه مصنف مجبور مى‌شود به دليل وسعت مباحث منطقى، از چند اصل موضوعى منطقى يا كلامى استفاده كرده و بحث را به نتيجه برساند. مانند اين عبارت: «قد طال التشاجر و امتدّ النزاع بينهما و الثواب مختار العدلية و تمام الكلام في ذلك متعلّق فن الكلام و لا يسعه المقام». | ||