عاشورا - غزه: تفاوت میان نسخه‌ها

عاشورا - غزه، اثر محمدرضا حکیمی (1314-1400ش)، شماره بیست و هفتم از مجموعه کتاب‌های «برگرفته از آثار» می‌باشد. این کتابچه کوچک دربردارنده مقاله‌ای است که در سال 1387، و به مناسبت حملۀ رژیم صهیونیستى به نوار غزّه (که مصادف بود با «عاشورا» ى حسینى)، به رشتۀ تحریر درآمد و اولین بار توسط انتشارات مسجد همت تجریش، به اهتمام مجتبی کیا و مرتضی کیا به چاپ رسید. و پس از آن توسط انتشارات دلیل ما در قطع خشتی به چاپ رسید.

از اصول مسلم اسلام (نیز از اصول مسلم عقلائی) این است که مسلمانان باید - همواره و در هر شرط و وضع - از دین خود (اسلام) و از مسلمانان دفاع کنند، پشت و پشتیبان یکیدیگر باشند، و در برابر هرگونه حمله و تهاج دست در دست یکدیگر بگذارند، بلکه مانند «یکدست) شوند، و مقاومت کنند، و به حمله‌ها و تهاجم‌ها پاسخ دهند، و موجودیت دین خدا و قرآن کریم و قبله معظمه، و خود، و دیگر مسلمانان را مصون بدارند. این امر، جای هیچگونه شبهه‌ای و تعللی ندارد... لکن شرایط به گونه‌ای پیش رفت که چنین نشد  بلکه چیزهایی پیش آمد که از هیچ انسان مسلمان و مدعی مسلمانی انتظار نمی‌رفت... این شیعیان ایران بودند که از لحظه اول، به ادای تکلیف اسلامی خود قیام کردند، و بصراحت ابراز داشتند که ما همچنانکه برای «عاشورا» عزا داریم، برای مردم عزه نیز عزاداریم... دفاع از غزه، دفاع از مسجد الاقصی است، دفاع از کل موجودیت‌های اسلامی است... این را باید مرتجعین بدانند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص104-105</ref>. در ادامه ضمن انتقاد از بی تفاوتی دیگر مسلمانان نسبت به این رخداد، برخی از نظرات سیاستمداران دول غربی را در این باره بیان می‌کند و در پایان می‌گوید: بنابراین ملاکات شرعی و نقلی و عقلی، دفاع از هر وجب از خاک اسلام، دفاع از اسلام است، و وظیفه است. و ما شیعه افتخار می‌کنیم که از درون خود اسرائیلی‎‌ها برخی تصریح کرده‌اند که مشکل ما به طور عمده با شیعه است، که در گذشته پشتوانه‌ای چون «عاشورا» دارند و در آینده، واداره‌کننده و سوق‌دهنده‌ای چون «مهدی موعود» و ظهور سرنوشت ساز و جهانگیر و فاتح او<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>.