پرش به محتوا

جامعه قرآنی (نه قارونی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR116262J1.jpg | عنوان = جامعه قرآنی (نه قارونی) | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره =‏ | موضوع = قرآن و اجتماع، اسلام و اجتماع |ناشر | ناشر = دلیل ما | مکان نش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی می تواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایده‌آلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور می شود؟!<ref>متن کتاب، ص37-38</ref>
نویسنده معتقد است هدف بنیادین اسلام، ساختن «جامعه قرآنی» است. و این جامعه قائم بر دو شالوده «توحید» و «عدل» است (اعبدوالله... فأوفوا الکیل و المیزان)، و بر بنیاد «قسط محوری» (لیقوم الناس بالقسط)، یعنی چنان همه جای اجتماع بر نظام «قسط مبتنی باشد که مردم خود به اجرای قسط برخیزند، و قسط را بر پا دارند، و خود متولیان اجرای عدالت و گسترش سرشار ساز «قسط» باشند و آیا چه چیز جز این چگونگی می تواند هدف «قرآن کریم» باشد، و سیمای «جامعه قرآنی» را ترسیم کند؟ و آیا چه مطلوبی و «ایده‌آلی» برای انسان و جوامع انسانی از این مهمتر و بالاتر تصور می شود؟!<ref>متن کتاب، ص37-38</ref>


او می گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمومنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد می زند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساخته ایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین ترین افراد، نام گندم می خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می نوشند<ref>همان، ص30-31</ref>.
او می گوید: باید، جامعه دینی، به منهای فقر برسد، جنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در 15 قرن پیش، فریاد می‌زند که ما، به برکت تعالیم قرآنی، جامعه منهای فقر ساخته‌ایم: ما اصبح بالکوفة احمد الا ناعما؛ ان ادناهم منزلة لیأکل البر، و یجلس فی الظل و یشرب من ماء الفرات؛ امروز در شهر کوفه همه دارای امکانات زندگی هستند، پایین ترین افراد، نام گندم می خورند، خانه دارند، و آب آشامیدنی خوب می نوشند<ref>همان، ص30-31</ref>.