انسان‌شناسی از منظر قرآن و حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در مقدمه کتاب، شناخت انسان که نخستین گام در راه برنامه ریزی برای سعادت و کمال اوست را یکی از معماهای قرن اخیر دانسته که ‌اندیشه بشر با همه پیشرفت‌های اعجاب آمیزش در حل آن اظهار ناتوانی می‌کند. وی سپس به کلامی از الکسیس کارل (1945-1873م) متفکر و زیست شناس فرانسوی که واضع علم «انسان شناسی» و برنده دو جایزه نوبل بوده اشاره کرده است. کارل، حاصل تحقیقات خود را در کتابی با عنوان «انسان، موجود ناشناخته» عرضه کرده است. نویسنده سپس چنین نتیجه می‌گیرد که برای شناخت انسان، باید به سراغ کسی رفت که انسان برای او موجودی شناخته شده است و او آفریدگار انسان است. تنها آفریدگار انسان است که حقیقت این موجود پیچیده را می‌شناسد و از همه رازها و نیازهای او آگاه است.<ref>ر.ک: همان، ص10-7</ref>

نویسنده در بخش‌هایی از کتاب لازم دیده است که علاوه بر متن عربی و ترجمه فارسی با تفصیل بیشتری به تحلیل و توضیح آن موضوع بپردازد؛ به عنوان مثال پس از موضوع آفرینش انسان برای بازگشت به سوی خدا، در ذیل عنوان «تحلیلی درباره حکمت آفرینش انسان» به توضیح این مطلب پرداخته است. وی آیات و روایاتی را که موضوع آنها حکمت آفرینش انسان است، به سه دسته تقسیم کرده و در آخر چنین نتیجه گیری می‌کند که حکمت آفرینش انسان این است که با به کارگیری ‌اندیشه و عقل، با آفریدگار خود آشنا شود و با به کار بستن برنامه‌هایی که او از طریق پیامبران خود برای سعادت دنیا و آخرت انسان، ارائه کرده، به سوی رحمت مطلق خداوند متعال رهسپار گردد و برای همیشه از بهترین زندگی‌ها برخوردار شود.<ref>ر.ک: همان، ص146-139</ref>