۱۰۶٬۲۹۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سخنرانی های' به 'سخنرانیهای') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
چنانکه از محتوای اشعار پیداست استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] نه تنها از اعتقاد و عشق و باور خود سخن گفته و خود را در سلک ارادتمندان حضرتش درآورده بلکه در این اثر به عنوان یک راوی تاریخ اسلام را روایت میکند. از سیزدهم رجب تا روز بیست و یک رمضان را به سان مورّخ که تاریخ را مینویسد و یا تحلیل میکند به روایت تاریخی و فلسفه و اغراضی که در رفتارها نهفته میپردازد. حوادث مهم را روایت میکند و نقش آفرینان مثبت و منفی را در این حوادث نشان کرده و تحلیل فلسفیِ خود را هم در ضمن همین اشعار و البتّه در قالب رباعی به مخاطب خود انتقال میدهد. و لذا ما در این اثر تنها با یک مجموعغه شعر ادبی مواجه نیستیم، بلکه با یک تاریخ مواجهیم، آن هم تاریخ اسلام و تاریخ زندگی [[امام علی(ع)]]. | چنانکه از محتوای اشعار پیداست استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] نه تنها از اعتقاد و عشق و باور خود سخن گفته و خود را در سلک ارادتمندان حضرتش درآورده بلکه در این اثر به عنوان یک راوی تاریخ اسلام را روایت میکند. از سیزدهم رجب تا روز بیست و یک رمضان را به سان مورّخ که تاریخ را مینویسد و یا تحلیل میکند به روایت تاریخی و فلسفه و اغراضی که در رفتارها نهفته میپردازد. حوادث مهم را روایت میکند و نقش آفرینان مثبت و منفی را در این حوادث نشان کرده و تحلیل فلسفیِ خود را هم در ضمن همین اشعار و البتّه در قالب رباعی به مخاطب خود انتقال میدهد. و لذا ما در این اثر تنها با یک مجموعغه شعر ادبی مواجه نیستیم، بلکه با یک تاریخ مواجهیم، آن هم تاریخ اسلام و تاریخ زندگی [[امام علی(ع)]]. | ||
سخن گفتن از شمسیر علی، سخن گفتن از عدالت و دادگری علی، یاد جنگها و جهادهای علی، | سخن گفتن از شمسیر علی، سخن گفتن از عدالت و دادگری علی، یاد جنگها و جهادهای علی، سخنرانیهای پر شور و حکیمانه [[امام علی علیهالسلام|علی]]، باب علم و حکمت و جنّت بودن علی، راستی و درستی علی، مطلوب و محبوب بودن علی، خلافت علی، جفاها به علی، غدیر خم، سقیفه، اُحد، بدر، خیبر، صفّین، نهروان، جمل، حلم و صبر و طاقت علی، و شهادت [[امام علی علیهالسلام|علی]] در واقع تمام تاریخ اسلام است که از روز نخست تا پایان آن تمام محوریّت با او بود و او بود که خداوند وی را میستود و در ناشناخته بودنش نیز زمین و زمان گواه بودند. | ||
در رباعی 193 استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] و البتّه در بسیاری از رباعیات در این مجموعه دردمندی و عشق او موج میزند و فریاد او از همه بابت در این حقیقت بلند است، چنانکه میگوید: {{شعر}} | در رباعی 193 استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] و البتّه در بسیاری از رباعیات در این مجموعه دردمندی و عشق او موج میزند و فریاد او از همه بابت در این حقیقت بلند است، چنانکه میگوید: {{شعر}} |