۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
الف) نخست با بهرهگيرى از دانشهاى مرتبط، از قبيل دانش رجال و درايه، احاديث درست را از نادرست جدا كرده و به سپس به ترجمه احاديث درست، مبادرت مىورزد؛ اين كار نتيجه خوبى خواهد داشت؛ اما چند مشكل در اين روش وجود دارد: نخست اين كه دستاورد اين كار، کتابى جديد خواهد بود كه نمىتوان آن را به نويسنده اصلى کتاب منسوب داشت. دوم آن كه چنين كارى بسيار دشوار و زمانبر است و تنها عده محدودى از عهده آن برمىآيند و سوم كه از همه مهمتر است، اين كه در شناخت روايات درست از نادرست، معيار واحدى وجود ندارد و در اين زمينه، ديدگاههاى بسيار متنوعى مطرح است كه در يك سوى آن، افراطىهاى اخبارى قرار گرفتهاند كه هر روايتى را به صرف انتساب به معصوم، پذيرا هستند و در ديگر سو، تفريطىهايى هستند كه به هيچ حديثى باور ندارند <ref>همان، صفحه ب و پ</ref>. | الف) نخست با بهرهگيرى از دانشهاى مرتبط، از قبيل دانش رجال و درايه، احاديث درست را از نادرست جدا كرده و به سپس به ترجمه احاديث درست، مبادرت مىورزد؛ اين كار نتيجه خوبى خواهد داشت؛ اما چند مشكل در اين روش وجود دارد: نخست اين كه دستاورد اين كار، کتابى جديد خواهد بود كه نمىتوان آن را به نويسنده اصلى کتاب منسوب داشت. دوم آن كه چنين كارى بسيار دشوار و زمانبر است و تنها عده محدودى از عهده آن برمىآيند و سوم كه از همه مهمتر است، اين كه در شناخت روايات درست از نادرست، معيار واحدى وجود ندارد و در اين زمينه، ديدگاههاى بسيار متنوعى مطرح است كه در يك سوى آن، افراطىهاى اخبارى قرار گرفتهاند كه هر روايتى را به صرف انتساب به معصوم، پذيرا هستند و در ديگر سو، تفريطىهايى هستند كه به هيچ حديثى باور ندارند <ref>همان، صفحه ب و پ</ref>. | ||
ب) ذيل هر روايتى، به نقد و بررسى آن روايت مىپردازد و مقدار اعتبار آن را تعيين مىكند. اين شيوه مطلوبى است و در گذشته نيز بزرگانى از چنين روشهايى در تدوين روايات بهره مىگرفتند كه به عنوان نمونه، مىتوان به كار ارزشمند علامه مجلسى در کتاب «مرآة العقول» اشاره كرد؛ اما انجام دادن آن براى ناشرانى كه در پى آن هستند كه متن عربى روايات را در برابر ترجمه آن به خواننده ارائه كنند، از نظر فنى بسيار دشوار است و با توجه به آن كه در مواردى، تبيين مطلب، نياز به بحثهاى طولانى دارد، عملاً کتاب را از شكل کتاب روايى خارج مىسازد و آن را به حوزه کتابهاى نقد حديث وارد مىكند <ref>همان، صفحه پ</ref>. | ب) ذيل هر روايتى، به نقد و بررسى آن روايت مىپردازد و مقدار اعتبار آن را تعيين مىكند. اين شيوه مطلوبى است و در گذشته نيز بزرگانى از چنين روشهايى در تدوين روايات بهره مىگرفتند كه به عنوان نمونه، مىتوان به كار ارزشمند [[علامه مجلسى]] در کتاب «مرآة العقول» اشاره كرد؛ اما انجام دادن آن براى ناشرانى كه در پى آن هستند كه متن عربى روايات را در برابر ترجمه آن به خواننده ارائه كنند، از نظر فنى بسيار دشوار است و با توجه به آن كه در مواردى، تبيين مطلب، نياز به بحثهاى طولانى دارد، عملاً کتاب را از شكل کتاب روايى خارج مىسازد و آن را به حوزه کتابهاى نقد حديث وارد مىكند <ref>همان، صفحه پ</ref>. | ||
ج) راه ديگر- كه در اين کتاب در پيش گرفته شده- اين است كه به خواننده تذكر كلى داده شود كه در انتساب هر نقلى به معصوم(ع) تأمل كند و به ياد داشته باشد كه: | ج) راه ديگر- كه در اين کتاب در پيش گرفته شده- اين است كه به خواننده تذكر كلى داده شود كه در انتساب هر نقلى به معصوم(ع) تأمل كند و به ياد داشته باشد كه: |
ویرایش