پرش به محتوا

عرفان اسلامی سير تحول متون: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
مصنف خاستگاه تصوف اسلامی را به آموزه‌های قرآنی و سیرۀ پیامبر(ص) نسبت می‌دهد. نیمه قرن دوم هجری به عنوان آغاز نهضت فکری و فرهنگی تصوف مطرح شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 16</ref> او ویژگی‌های این دوره -عصر پیدایش- را شرح کرده است؛ ورود دانش‌های یونانی به جهان اسلام یکی از برجستگی‌های دوره پیدایش است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 17</ref>مصنف تألیفات این دوره را دارای ویژگی‌های خاصی می‌داند؛ دارابودن نثر ساده و دوربودن از هرگونه اطناب یا ایجاز و آرایه‌های ادبی از آن‌ها به شمار می‌آیند<ref>ر.ک: همان، ص 19</ref>
مصنف خاستگاه تصوف اسلامی را به آموزه‌های قرآنی و سیرۀ پیامبر(ص) نسبت می‌دهد. نیمه قرن دوم هجری به عنوان آغاز نهضت فکری و فرهنگی تصوف مطرح شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 16</ref> او ویژگی‌های این دوره -عصر پیدایش- را شرح کرده است؛ ورود دانش‌های یونانی به جهان اسلام یکی از برجستگی‌های دوره پیدایش است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 17</ref>مصنف تألیفات این دوره را دارای ویژگی‌های خاصی می‌داند؛ دارابودن نثر ساده و دوربودن از هرگونه اطناب یا ایجاز و آرایه‌های ادبی از آن‌ها به شمار می‌آیند<ref>ر.ک: همان، ص 19</ref>


بخش دوم کتاب را عصر تحول دربرگرفته است. این عصر از آغاز قرن پنجم تا ظهور محیی الدین عربی است. در این دوره، فقه چیره گشته است و متشرعان بر اهل عرفان سخت می‌گرفتند. با این حال، مردم پذیرای عرفان و عارفان بودند.<ref>ر.ک: همان، ص 86</ref>
بخش دوم کتاب را عصر تحول دربرگرفته است. این عصر از آغاز قرن پنجم تا ظهور [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین عربی]] است. در این دوره، فقه چیره گشته است و متشرعان بر اهل عرفان سخت می‌گرفتند. با این حال، مردم پذیرای عرفان و عارفان بودند.<ref>ر.ک: همان، ص 86</ref>


بخش سوم درباره عصر تکامل عرفان در قرن‌های هفتم، هشتم و نهم است. عرفان این دوره (که مقارن با حمله مغول به خلافت اسلامی است) شکوفا می‌شود. ظهور ابن عربی و سید حیدر آملی از برجستگی‌های این دوره است.<ref>ر.ک: همان، ص 310و 312</ref>
بخش سوم درباره عصر تکامل عرفان در قرن‌های هفتم، هشتم و نهم است. عرفان این دوره (که مقارن با حمله مغول به خلافت اسلامی است) شکوفا می‌شود. ظهور ابن عربی و سید حیدر آملی از برجستگی‌های این دوره است.<ref>ر.ک: همان، ص 310و 312</ref>