۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در بخش نقد، | در بخش نقد، | ||
در این کتاب نقدی بر روش عروض قدیم ارائه کرده است که در آن خلیل بن احمد فراهیدی( 75-100ق) | در این کتاب نقدی بر روش عروض قدیم ارائه کرده است که در آن خلیل بن احمد فراهیدی( 75-100ق) به روش ریاضی در هنگام نگارش کتاب «العین» آن را بکار برده است. وقتی که با استنباط عقلی تمام تفعیلاتی را که ممکن است بیت شعر عربی از آنها تشکیل شده باشد را برشمرد. سپس آنها را در گروههایی طبقهبندی میکرد که آنها را دوائر می نامید. سپس آنها را مرتب کرد به تفعیله مهمله، تفعیله مستعمله، بحرهای مهمله و بحرهای مستعمله. سپس بحرهای مستعمل را که شواهدی از اشعار عرب دارند، را بر اساس روش ریاضی و بر اساس واحدهای مجرد، مخلوط، بسیط، مرکبه ...طبقه بندی کرد.<ref> ر.ک: متن، ص7/ref> | ||
رویکرد جدیدی که فضلی دنبال میکند مبتنی بر تعدادی از تغییرات در برنامه درسی قدیمی بوده است که از جمله آنها: | |||
پیچیدگیهایی را که در روش سنتی وجود دارد را متذکر میشود و اشاره میکند که چه چیزی می تواند راه حل این مشکل بوده باشد. | #لغو نظام اسباب و وتدها و فاصله ها و جایگزینی آن با نظام حرکت و سکون. | ||
#لغو اصطلاح خصوصیات بحرها. و ....<ref> ر.ک: متن، ص20/ref> | |||
به طور خلاصه فضلی در این بخش پیچیدگیهایی را که در روش سنتی وجود دارد را متذکر میشود و اشاره میکند که چه چیزی می تواند راه حل این مشکل بوده باشد. | |||
در بحش پیشنهادات، نویسنده رویکردی کامل به علم عروض داشته است همانند نتایجی که در بخش نقد به آن رسیده است. | در بحش پیشنهادات، نویسنده رویکردی کامل به علم عروض داشته است همانند نتایجی که در بخش نقد به آن رسیده است. |
ویرایش