مرآت عشاق؛ اصطلاحات صوفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

مرآت عشاق  از آثاری نظیر شطحیات روزبهان بقلی، اصطلاحات محیی الدین عربی و فخر الدین عراقی و عبدالرزاق کاشانی و شاه نعمت الله ولی و شبستری، متاخرتر است. و می توان آن را از سنخ انیس العشاق رامی یا لطیفه غیبیه دارابی یا قواعد العرفای پوشنجی دانست گرچه از حیث تفصیل بیانی و محتوایی از آثار مشابه قوی تر است.

این اثر را  به لحاظ سبک نگارشی، می توان از آثار خوب قرن نهم تا یازدهم هجری در موضوع خود به شمار آورد. ذکر مترادفات فارسی و عربی، استناد به آیات و احادیث، امثال و اشعار فارسی و عربی از ویژگی‌های کتاب است.(<<refر.ک: مقدمه کتاب،ص15<<ref/)

کتاب شامل مقدمه ای مفصل در مورد موضوع، فلسفه حرف، لغت و اصطلاحات عرفانی است و نشاندهنده تسلط مولف بر زبان شناسی، معنی شناسی، تاویل، علم حروف، اعداد و علوم بلاغی است. آیات و روایات استفاده شده عمدتا شامل آیات و روایات استفاده شده در آثار ابن عربی و شیخ محمود شبستری و اشعار هم عمدتا از حافظ و شبستری است  ولی از اشعار شعرایی چون مولوی و عطار نیز استفاده شده است. (<<refر.ک: مقدمه کتاب،ص16<<ref/)

اصطلاحات شرح شده در این اثر، صرفا منحصر به اصطلاحات صوفیانه نیست و اصطلاحات موجود در غزل های عارفانه فارسی نیز شرح داده است. (<<refر.ک: مقدمه کتاب،ص17<<ref/)

تعلیقات مصحح این اثر، در پایان هر حرف، ارزشمند است و بر غنای هر چه بیشتر اثر افزوده است.