پرش به محتوا

دیوان سائل شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


[[سایل قیری، محمدسعید بن عبدالله|سائل]] به لحاظ‍‌ دوره تاريخى، در دوران تسلط‍‌ انديشه «بازگشت ادبى» بر شعر و نثر فارسى زندگى كرده و شعر سروده است. «بازگشت ادبى» به دوره‌اى از تاريخ ادبيات فارسى گفته مى‌شود كه به‌طور خاص، از اواخر دوره افشاريه تا آغاز نهضت مشروطه را در بر مى‌گيرد<ref>همان</ref>. وی از شاعران دوره دوم نهضت ادبی بازگشت محسوب می‌شود و عضویت او در «انجمن خاقان»، می‌تواند جایگاه او را در بین شاعران بازگشتی، تثبیت کند. سائل از بازگشت به شیوه متقدمین، در غزل راه حافظ و تا حدودی سعدی را برگزیده و آشکارا نشان داده که پیرو حافظ است<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>. علاقه او به سعدی را علاوه بر غزلیات، مشخصا می‌تواند در ترجیع‌بند او دریافت کرد که به پیروی از ترجیع‌بند سعدی سروده است. قصاید او استوار و متأثر از قصیده‌سرایان سبک عراقی است. قطعات وی اگرچه در شمار کم هستند، اما بعضا به خاصر مضامین حکمی از قبیل بی‌توجهی به دنیا، کم آزاری و ترک سؤال، قابل توجه و بیانگر تعمق او درباره مسائل کلامی و اندیشه‌ای هستند. همچنین معناسازی‌ها و ماده تاریخ‌های او نشان‌دهنده تبحر کافی وی در این فن است و رباعیات اندک او، به سبب مضامین عاشقانه و گاه عارفانه، زیبا و دلنشین است. وی به مثنوی‌سرایی نیز مشهور بوده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
[[سایل قیری، محمدسعید بن عبدالله|سائل]] به لحاظ‍‌ دوره تاريخى، در دوران تسلط‍‌ انديشه «بازگشت ادبى» بر شعر و نثر فارسى زندگى كرده و شعر سروده است. «بازگشت ادبى» به دوره‌اى از تاريخ ادبيات فارسى گفته مى‌شود كه به‌طور خاص، از اواخر دوره افشاريه تا آغاز نهضت مشروطه را در بر مى‌گيرد<ref>همان</ref>. وی از شاعران دوره دوم نهضت ادبی بازگشت محسوب می‌شود و عضویت او در «انجمن خاقان»، می‌تواند جایگاه او را در بین شاعران بازگشتی، تثبیت کند. سائل از بازگشت به شیوه متقدمین، در غزل راه حافظ و تا حدودی سعدی را برگزیده و آشکارا نشان داده که پیرو حافظ است<ref>ر.ک: همان، ص40</ref>. علاقه او به سعدی را علاوه بر غزلیات، مشخصا می‌تواند در ترجیع‌بند او دریافت کرد که به پیروی از ترجیع‌بند سعدی سروده است. قصاید او استوار و متأثر از قصیده‌سرایان سبک عراقی است. قطعات وی اگرچه در شمار کم هستند، اما بعضا به خاصر مضامین حکمی از قبیل بی‌توجهی به دنیا، کم آزاری و ترک سؤال، قابل توجه و بیانگر تعمق او درباره مسائل کلامی و اندیشه‌ای هستند. همچنین معناسازی‌ها و ماده تاریخ‌های او نشان‌دهنده تبحر کافی وی در این فن است و رباعیات اندک او، به سبب مضامین عاشقانه و گاه عارفانه، زیبا و دلنشین است. وی به مثنوی‌سرایی نیز مشهور بوده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۶۴: خط ۶۵:
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات آبان 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
۶۷۶

ویرایش