أبوالحسن الششتري و فلسفته الصوفیة: تفاوت میان نسخه‌ها

تصوف اسلامی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های اندیشه اسلامی است، برخلاف دیگر حوزه‌های فکری مانند فقه، اصول فقه و زبان‌شناسی، حدیث، کلام و فلسفه که پژوهش‌های کاملی در آن زمینه‌ها انجام‌شده است، درزمینهٔ تصوف اسلامی این تحقیقات کامل نیست. این عدم‌کفایت تحقیقات درباره تصوف، مسائل آن، ویژگی‌های فلسفی و واقعیت‌های آن در اندیشه عربی اسلامی دیده می‌شود، واگر به تصوف در ناحیه غربی عالم اسلامی نگاه کنیم، این کمبود وجود دارد و لازم است که در این زمینه تحقیقات گسترده‌ای صورت پذیرد. با همه تلاش‌هایی که از سوی پژوهشگران اعم از مستشرق و غیر مستشرق دراین‌باره صورت پذیرفته، این تلاش‌ها کافی و کامل نیست، آثاری که ارائه گردیده، هنوز ناتمام مانده است. بسیاری از کتاب‌ها، شخصیت‌ها و مدارس صوفیه در مراکش و اندلس همچنان منتظر هستند تا گردوغبار فراموشی از آن‌ها کنار برود و سپس تحقیق و منتشر شوند. انجام چنین کاری زوایای درخشانی از تصوف در غرب اسلامی را که هنوز ناشناخته مانده، آشکار خواهد کرد.

این جریان صوفیانه را گروهی از بزرگان صوفیه نمایندگی می‌کنند، رکابن عربیس و زابن سبعینس و شوشتری.

به همین دلیل موضوع اصلی پژوهش خود را با محوریت بررسی صوفی مسلمان بزرگ و شاعر سراینده زَجَل (از انواع شعر) «ابوالحسن شوشتری» قراردادیم. زندگی‌نامه، شرایط سیاسی، اجتماعی و فکری عصر وی، تالیفات، فلسفه تصوف وی و مبحث وجود، معرفت و اخلاق در این تصوف مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص12-9</ref> .

[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]

[[رده:مقالات بازبینی شده1]]

[[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]]