دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور: تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب حدود سالهای 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرف‌الدین محمد و شیخ الاسلام اعظم عنوانش بود و در عهد خود صاحب «سجاده بایزیدی» و مورد احترام خاص اولجایتوخان (703-716) بود تألیف شده. بعد از تصنیف این کتاب بود که صفی‌الله فرزند شیخ الاسلام مذکور متولد شده است. به هر حال چون ذکر سال 730 درآن آمده است پس تألیف در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716-736ق) به پایان می‌رسد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص‌سی</ref>

مؤلف انگیزه خود را برای تألیف کتاب پراکنده بودن سخنان بایزید در جهان می‌داند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2</ref> و می‌نویسد که به قصد استفاده گسترده‌تر خوانندگان، کتاب خود را به زبان فارسی نگاشته است.<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>  

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]