ارزقی، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

ابو الوليد محمد بن عبد اللّه بن احمد بن محمد أزرقي،درگذشته در حدود 250 ق.از زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست.وى‌در مكّۀ مكرمة زاده شد اما تاريخ ولادت وى نامعلوم است.وى از خاندانى بودكه اصلا به ازرق،غلام رومى آهنگرى از آن حارث بن كلدۀ ثقفى،طبيب مشهور عرب،نسب مى‌برد.ازرق در غزوۀ طائف از جمله بندگانى بود كه به خدمت پيامبر(ص)آمد وسپس آزاد شد.نوادگان وى از نسل فرزندش سلمه،بعدها خود را از نسل حارث بن ابى شمر غسانى خواندند.اين حارث از امراى غسان بود و گفته‌اند از جمله اميرانى بود كه پيامبر(ص)در سال 6 ق آنان را به اسلام دعوت كرد.به هر حال انتساب بنى ازرق به حارث موجب شد كه در مكّه از اشراف قلمداد شوند تا آنجا كه برخى از آنان با بنى اميه پيوند خانوادگى‌يافتند.از ميان بنى ازرق دو تن از شهرت بيشترى برخوردارند كه يكى از آنها ابو الوليد ازرقى است.وى افزون بر جدش از كسانى چون على بن هارون بن مسلم عجلى،مهدى بن ابى مهدى،محمد بن يحيى بن ابى عمر عدنى كه از شيوخ موثق مكه بودند حديث شنيد.تاريخ درگذشت اوچندان روشن نيست.اگر چه ازرقى در«اخبار مكة»به حوادث پس از 240 ق نيز اشاره‌كرده،ولى واپسين تاريخى كه ذكر كرده 244 ق است.به نظر مى‌رسد كه وى در همين حدود؛يعنى‌اوايل خلافت المنتصر عباسى درگذشته باشد زيرا يك مورد از اخبار افزودۀ ابو محمد خزاعى‌در كتاب،مربوط به 263 ق است و مى‌توان حدس زد كه مؤلف اصلى،ساليانى پيش وفات كرده بوده است.