۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان: تفاوت میان نسخه‌ها
مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۲۵
، ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'الذريعة ' به 'الذريعة'
جز (جایگزینی متن - 'شهيد ثانى ' به 'شهيد ثانى ') |
جز (جایگزینی متن - 'الذريعة ' به 'الذريعة') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
- و كتاب الطهارة شيخ انصارى (م 1280 ق) بر آن نوشته شده است. | - و كتاب الطهارة شيخ انصارى (م 1280 ق) بر آن نوشته شده است. | ||
در الذريعة ج 510/1، ج 74/13، 75، 14/6 به حواشى و شروح آن اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 510/1، ج 74/13، 75، 14/6 به حواشى و شروح آن اشاره شده است. | ||
مجمع الفائدة و البرهان از بهترين و مشهورترين و دقيق‌ترين موسوعه‌هاى فقه استدلالى است كه در اكثر كتاب‌هاى فقهى پس از آن همچون: | مجمع الفائدة و البرهان از بهترين و مشهورترين و دقيق‌ترين موسوعه‌هاى فقه استدلالى است كه در اكثر كتاب‌هاى فقهى پس از آن همچون: | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
اين كتاب تمام ابواب فقه را در برنداشته است و كامل نيست و كتاب نكاح و انواع طلاق آن موجود نيست. | اين كتاب تمام ابواب فقه را در برنداشته است و كامل نيست و كتاب نكاح و انواع طلاق آن موجود نيست. | ||
در أعيان الشيعة و الذريعة به نقل از مستدركات الوسائل محدث نورى از سيد حسن قزوينى نقل كرده است كه اين كتاب كامل بوده است اما حوادث زمان قسمتى از آن را نابود كرده است كه مؤلف در قسمت‌هايى از شرح آيات الأحكام به آن اشاره نموده است. | در أعيان الشيعة و [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به نقل از مستدركات الوسائل محدث نورى از سيد حسن قزوينى نقل كرده است كه اين كتاب كامل بوده است اما حوادث زمان قسمتى از آن را نابود كرده است كه مؤلف در قسمت‌هايى از شرح آيات الأحكام به آن اشاره نموده است. | ||
وى از شاگردش سيد محمد صاحب المدارك (م 1009 ق) خواسته است تا آن را كامل نمايد ولى وى احتراما نپذيرفته و با شرح مختصر النافع آن ابواب را شرح زده است. (ذ/ج 2/16، 21، ج 36/20، أعيان الشيعة 82/3). | وى از شاگردش سيد محمد صاحب المدارك (م 1009 ق) خواسته است تا آن را كامل نمايد ولى وى احتراما نپذيرفته و با شرح مختصر النافع آن ابواب را شرح زده است. (ذ/ج 2/16، 21، ج 36/20، أعيان الشيعة 82/3). | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
در الذريعة ج 35/20، 36 آقا بزرگ دربارۀ آن مى‌نويسد: هو شرح جيد كبير شرع فيه بكربلاء في شهر رمضان 977 و فرغ منه صفر 985 متداول مطبوع في مجلدين ضخمين. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 35/20، 36 آقا بزرگ دربارۀ آن مى‌نويسد: هو شرح جيد كبير شرع فيه بكربلاء في شهر رمضان 977 و فرغ منه صفر 985 متداول مطبوع في مجلدين ضخمين. | ||
أعيان الشيعة ج 82/3: كتاب مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان مشهور معروف مطبوع في مجلدين كبار شرح فيه الإرشاد كلّه سوى النكاح و الطلاق و العتق إلى المواريث. | أعيان الشيعة ج 82/3: كتاب مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان مشهور معروف مطبوع في مجلدين كبار شرح فيه الإرشاد كلّه سوى النكاح و الطلاق و العتق إلى المواريث. | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
در الذريعة 36/20 به نسخه‌اى به خط سيد عباس بن محمد بيابانكى، شاگرد مؤلف، مربوط به سال 986 ق، نزد شيخ مشكور در نجف اشرف و نسخه‌اى در كتاب‌هاى شيخ عبد الحسين تهرانى در كربلاء اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]36/20 به نسخه‌اى به خط سيد عباس بن محمد بيابانكى، شاگرد مؤلف، مربوط به سال 986 ق، نزد شيخ مشكور در نجف اشرف و نسخه‌اى در كتاب‌هاى شيخ عبد الحسين تهرانى در كربلاء اشاره شده است. | ||
در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 204 به نسخه‌هاى منتخب متعددى از كتابخانه‌هاى آية اللّه مرعشى، مجلس شوراى اسلامى، دانشگاه تهران، آستان قدس رضوى و غير آن اشاره شده است. | در مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 204 به نسخه‌هاى منتخب متعددى از كتابخانه‌هاى آية اللّه مرعشى، مجلس شوراى اسلامى، دانشگاه تهران، آستان قدس رضوى و غير آن اشاره شده است. | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
در الذريعة ج 109/6 به دو حاشيۀ وحيد بهبهانى (م 1206 ق)، و سيد رفيع الدين محمد بن حيدر (م 1082 ق) اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 109/6 به دو حاشيۀ وحيد بهبهانى (م 1206 ق)، و سيد رفيع الدين محمد بن حيدر (م 1082 ق) اشاره شده است. | ||
در مقدمه‌اى بر فقه شيعه صفحۀ 205 و 302 به شرح وحيد بهبهانى و دو شرح كه مؤلف آن ناشناخته است اشاره شده است. | در مقدمه‌اى بر فقه شيعه صفحۀ 205 و 302 به شرح وحيد بهبهانى و دو شرح كه مؤلف آن ناشناخته است اشاره شده است. | ||