إحياء النحو و الواقع اللغوي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =  
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''إحياء النحو و الواقع اللغوي'''، نوشته احمد عبدالراضی (معاصر) است و در موضوع ادبیات عرب (نحو) به نگارش درآمده است.  
'''إحياء النحو و الواقع اللغوي'''، نوشته [[عبدالراضی، احمد محمد|احمد عبدالراضی]] (معاصر) است و در موضوع ادبیات عرب (نحو) به نگارش درآمده است.  


این اثر در بررسی، تحلیل و نقد کتاب «إحیاء النحو» ابراهیم مصطفی است که به انگیزه تجدید نحو عربی نگاشته شده است. نویسنده هدف خود را از تدوین این اثر نقادانه، دفاع از زبان و لغت عرب و نشان دادن کوتاهی نویسنده کتاب «إحیاء النحو» در برآورده کردن هدف مورد نظرش دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-6</ref>.
این اثر در بررسی، تحلیل و نقد کتاب «إحیاء النحو» ابراهیم مصطفی است که به انگیزه تجدید نحو عربی نگاشته شده است. نویسنده هدف خود را از تدوین این اثر نقادانه، دفاع از زبان و لغت عرب و نشان دادن کوتاهی نویسنده کتاب «إحیاء النحو» در برآورده کردن هدف مورد نظرش دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص5-6</ref>.


ساختار این اثر در چهار فصل تنظیم شده است. فصل نخست آن به علامت اعراب و مسائل مرتبط با آن اختصاص یافته است. فصل دوم موضوع توابع و مسائل آن را مورد برسی قرار داده است. در فصل سوم نویسنده به کلماتی پرداخته که وجوه اعرابی مختلفی دارد. فصل چهارم پیرامون مسائل مرتبط با تنوین، صرف و علل منع از صرف است . نویسنده در پایان اثر مهم‌ترین نتایج حاصل از این بحث را در ضمن خاتمه آورده است<ref>رک: همان، ص7-8</ref>. در تمام بخش‌های یادشده نظرات نویسنده «إحیاء العلوم» ذکر شده و مورد بررسی، تحلیل و نقد قرار گرفته است. نویسنده خود را متعهد به اعتدال و رعایت انصاف در نقد کتاب یادشده دانسته است<ref>رک: همان، ص7</ref>.
ساختار این اثر در چهار فصل تنظیم شده است. فصل نخست آن به علامت اعراب و مسائل مرتبط با آن اختصاص یافته است. فصل دوم موضوع توابع و مسائل آن را مورد برسی قرار داده است. در فصل سوم نویسنده به کلماتی پرداخته که وجوه اعرابی مختلفی دارد. فصل چهارم پیرامون مسائل مرتبط با تنوین، صرف و علل منع از صرف است. نویسنده در پایان اثر مهم‌ترین نتایج حاصل از این بحث را در ضمن خاتمه آورده است<ref>رک: همان، ص7-8</ref>. در تمام بخش‌های یادشده نظرات نویسنده «إحیاء العلوم» ذکر شده و مورد بررسی، تحلیل و نقد قرار گرفته است. نویسنده خود را متعهد به اعتدال و رعایت انصاف در نقد کتاب یادشده دانسته است<ref>رک: همان، ص7</ref>.


نویسنده پس از بررسی کتاب «إحیاء النحو» به مقایسه این اثر و آثار نحوی قدما پرداخته و بر این باور است که کتاب یادشده، حاصلی جز ویران کردن اساس و قواعد مستحکم نحوی، تشویش افکار، هجوم بر قدمای نحوی و انکار فضل آنها و... چیزی به ارمغان نداشته است؛ ضمن اینکه بسیاری از تعلیل‌های آن با واقعیت لغوی در تضاد و تعارض کامل است<ref>رک: همان، ص5-6</ref>.
نویسنده پس از بررسی کتاب «إحیاء النحو» به مقایسه این اثر و آثار نحوی قدما پرداخته و بر این باور است که کتاب یادشده، حاصلی جز ویران کردن اساس و قواعد مستحکم نحوی، تشویش افکار، هجوم بر قدمای نحوی و انکار فضل آنها و... چیزی به ارمغان نداشته است؛ ضمن اینکه بسیاری از تعلیل‌های آن با واقعیت لغوی در تضاد و تعارض کامل است<ref>رک: همان، ص5-6</ref>.
خط ۴۴: خط ۴۴:
[[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]]
[[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
[[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]