۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
در مواردى كه متنهاى رسيده از پيامبر خدا(ص) و امامان(ع)، متعدد بوده، حديث پيامبر(ص) در متن و نشانى روايات ائمه(ع) با ذكر عنوان و منبع در پانوشت آمده است؛ مگر آنكه حديث آنان نكته تازهاى داشته باشد كه در اين صورت آن حديث در متن آورده شده است. | در مواردى كه متنهاى رسيده از پيامبر خدا(ص) و امامان(ع)، متعدد بوده، حديث پيامبر(ص) در متن و نشانى روايات ائمه(ع) با ذكر عنوان و منبع در پانوشت آمده است؛ مگر آنكه حديث آنان نكته تازهاى داشته باشد كه در اين صورت آن حديث در متن آورده شده است. | ||
هرگاه دسترسى به منابع اوليه ممكن بوده، حديث بهطور مستقيم از آنها نقل شده است. آنگاه، نشانى «بحار الأنوار» (در احاديث شيعه) و «كنز العمال» (در احاديث اهل سنت) بهعنوان دو منبع اساسى و جامع حديث شيعه و اهل سنت، افزوده شده است | هرگاه دسترسى به منابع اوليه ممكن بوده، حديث بهطور مستقيم از آنها نقل شده است. آنگاه، نشانى «بحار الأنوار» (در احاديث شيعه) و «كنز العمال» (در احاديث اهل سنت) بهعنوان دو منبع اساسى و جامع حديث شيعه و اهل سنت، افزوده شده است <ref>پايگاه اطلاعرسانى كتابنيوز</ref>. | ||
در اين اثر براى آغاز فصلهاى كتاب، مطالبى نوشته شده كه چشمانداز روايات آن بخش يا فصل است و گاه، شامل توضيح و تبيين برخى از مفاهيم دشوار و پيچيده احاديث مىشود. اين نوشتهها «درآمد» نام گرفته است. در پايان فصول نيز، در موارد ابهام يا وجود دشوارى در مجموعه روايات، تحليلهايى كارآمد و راهگشا درج شده است. | در اين اثر براى آغاز فصلهاى كتاب، مطالبى نوشته شده كه چشمانداز روايات آن بخش يا فصل است و گاه، شامل توضيح و تبيين برخى از مفاهيم دشوار و پيچيده احاديث مىشود. اين نوشتهها «درآمد» نام گرفته است. در پايان فصول نيز، در موارد ابهام يا وجود دشوارى در مجموعه روايات، تحليلهايى كارآمد و راهگشا درج شده است. | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
در بخش هفتم، در شش فصل، از «حوقله» بحث به ميان آمده است. واژه «حَوقَلَه»، به معناى گفتن يا نوشتنِ «لا حولَ و لا قُوّة إلا بِاللّه» است و گاه به معناى خود اين ذكر شريف (با ساخت اسم مصدرى) به كار مىرود كه در اصطلاح علوم عربى، به اين ساختار و نظاير آن (مانند: «بَسمَله» و «حَمدَله»)، مصدر جعلى يا منحوت مىگويند. | در بخش هفتم، در شش فصل، از «حوقله» بحث به ميان آمده است. واژه «حَوقَلَه»، به معناى گفتن يا نوشتنِ «لا حولَ و لا قُوّة إلا بِاللّه» است و گاه به معناى خود اين ذكر شريف (با ساخت اسم مصدرى) به كار مىرود كه در اصطلاح علوم عربى، به اين ساختار و نظاير آن (مانند: «بَسمَله» و «حَمدَله»)، مصدر جعلى يا منحوت مىگويند. | ||
در قرآن كريم، ذكر «حوقله» نيامده و آنچه آمده، «ما شاءَ | در قرآن كريم، ذكر «حوقله» نيامده و آنچه آمده، «ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّة إِلَّا بِاللَّهِ» است، ليكن در احاديث اسلامى، غالبا كلمه «لا حول» به جمله «لا قوّة إلّا باللّه» افزوده شده است كه در حقيقت تأكيدى است بر «لا قوّة» كه در قرآن آمده است. | ||
در بخش هشتم، در شش فصل، به بحث از استعاذه (پناه بردن به خدا) پرداخته شده است. كلمه «استعاذه» از مادّه «عوذ» به معناى التجا و پناه بردن است. اين مادّه وقتى به باب استفعال برده شود، به معناى پناه جستن و پناهجويى و نيز به معناى گفتن «أعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» است. | در بخش هشتم، در شش فصل، به بحث از استعاذه (پناه بردن به خدا) پرداخته شده است. كلمه «استعاذه» از مادّه «عوذ» به معناى التجا و پناه بردن است. اين مادّه وقتى به باب استفعال برده شود، به معناى پناه جستن و پناهجويى و نيز به معناى گفتن «أعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» است. | ||
خط ۱۵۴: | خط ۱۵۴: | ||
پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
1. مقدمه و متن كتاب؛ | 1. مقدمه و متن كتاب؛ | ||
خط ۱۷۰: | خط ۱۷۱: | ||
[[رده:حدیث]] | [[رده:حدیث]] | ||
[[رده:متون احادیث]] | [[رده:متون احادیث]] | ||
ویرایش