۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی: تفاوت میان نسخه‌ها
میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۲
، ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون [[محمدحسن قزوینی]]، مولا احمد یزدی و مولا [[علی نوری اصفهانی]] شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا [[محمد درویش کازرونی]]، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت. | وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون [[محمدحسن قزوینی]]، مولا احمد یزدی و مولا [[علی نوری اصفهانی]] شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا [[محمد درویش کازرونی]]، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت. | ||
او پس از درگذشتِ پدر در ۱۲۳۱ق هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به [[حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای]] و [[آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی]] ملقب به عارف‌علی‌شاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی شیخ مرتضى انصاری و میرزا محمدحسین شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاه چراغ را نیز برعهده داشت<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C ر.ک: رادبان تهرانی، غزال]</ref>. | او پس از درگذشتِ پدر در ۱۲۳۱ق هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به [[حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای]] و [[آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی]] ملقب به عارف‌علی‌شاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضى انصاری]] و میرزا محمدحسین شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاه چراغ را نیز برعهده داشت<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C ر.ک: رادبان تهرانی، غزال]</ref>. | ||
وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71</ref>. | وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71</ref>. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||