۶۷۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
با مطالعه دیوان ابومدین، میتوان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سرودههای او، دارای دو جنبه نظری و و عملی میباشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده میشود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده میشود<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>. | با مطالعه دیوان ابومدین، میتوان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سرودههای او، دارای دو جنبه نظری و و عملی میباشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده میشود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده میشود<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>. | ||
در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی حقیقت را مینوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا مینهند و از بیکرانههای جاویدان، مروارید حقیقت را صـید مـیکننـد تا گوهر بیدانۀ ربانی را بیابند. | |||
جمعآوری، شمارش و ترتیب اشعار دیوان حاضر، بر اساس «دیوان الشیخ سیدی شعیب ابی مدین» صورت گرفته که اشعار آن نیز توسط شیخ [[عربی بن مصطفی شوار تلمسانی]]، جمعآوری و مرتب شده است<ref>مقدمه، ص9</ref>. | جمعآوری، شمارش و ترتیب اشعار دیوان حاضر، بر اساس «دیوان الشیخ سیدی شعیب ابی مدین» صورت گرفته که اشعار آن نیز توسط شیخ [[عربی بن مصطفی شوار تلمسانی]]، جمعآوری و مرتب شده است<ref>مقدمه، ص9</ref>. |
ویرایش