پرش به محتوا

ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:


با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>.
با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>.
در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی‌ حقیقت‌ را‌ می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از‌ بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید مـی‌کننـد تا گوهر بی‌دانۀ ربانی را بیابند‌.


جمع‌آوری، شمارش و ترتیب اشعار دیوان حاضر، بر اساس «دیوان الشیخ سیدی شعیب ابی مدین» صورت گرفته که اشعار آن نیز توسط شیخ [[عربی بن مصطفی شوار تلمسانی]]، جمع‌آوری و مرتب شده است<ref>مقدمه، ص9</ref>.
جمع‌آوری، شمارش و ترتیب اشعار دیوان حاضر، بر اساس «دیوان الشیخ سیدی شعیب ابی مدین» صورت گرفته که اشعار آن نیز توسط شیخ [[عربی بن مصطفی شوار تلمسانی]]، جمع‌آوری و مرتب شده است<ref>مقدمه، ص9</ref>.
۶۷۶

ویرایش