۶۷۶
ویرایش
النور المنجي من الظلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''النور المنجي من الظلام: حا‌شيه مسلک الأفهام''' عنوان حواشی 2 جلدی [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|محمد بن علي بن أبو جمهور احسایي]] است بر کتاب «مسلک الافهام فی علم الکلام» خودش که به زبان عربی و در موضوع فلسفه، کلام، و تصوف نگاشته شده است. | '''النور المنجي من الظلام: حا‌شيه مسلک الأفهام''' عنوان حواشی 2 جلدی [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|محمد بن علي بن أبو جمهور احسایي(اوائل قرن دهم-838ق)]] است بر کتاب «مسلک الافهام فی علم الکلام» خودش که به زبان عربی و در موضوع فلسفه، کلام، و تصوف نگاشته شده است. | ||
[[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابی‌جمهور احسایی]] از اندیشمندان شیعی است که کوشید جریان‌های فکری روزگار خود مانند کلام معتزلی و اشعری، حکمت مشایی و اشراقی، و تصوف را تلفیق کند. [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابی‌جمهور]] رساله‌ای روشمند با عنوان مسلک الأفهام فی علم الکلام را به نگارش درآورد. سپس حاشیه‌ای با عنوان النور المنجی من الظلام بر آن به نگارش درآورد که کتاب حاضر است. او سرانجام، شرحی را در تکمیل النور المنجی بر آن، با عنوان «مجلی مرآة المنجی فی الکلام و الحکمتین و التصوّف» نگاشت که به اختصار آن را المجلی می‌گویند. کتاب المجلی ابن ابی جمهور شاهکار وی به شمار می آید. در بـخش فـلسفه وی بیش از همه از رسائل الشجرة الالهیة نوشتهء شهرزوری بهره گرفته است. در بخش عـرفان، در سـراسر مجلی از نوشته‌های سید حیدر آمـلی اسـتفاده کـرده است. برخی آثـار دیـگر که وی در مجلی استفاده کـرده اسـت عبارتند از: شرح نهج‌البلاغة میثم بحرانی، فتوحات مکیة و فصوص الحکم ابن عربی، مفتاح الغیب صـدر الدیـن قونوی.<ref>ر.ک: بی‌نا، روایت رویدادها: خبر، ص107</ref> | [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابی‌جمهور احسایی]] از اندیشمندان شیعی است که کوشید جریان‌های فکری روزگار خود مانند کلام معتزلی و اشعری، حکمت مشایی و اشراقی، و تصوف را تلفیق کند. [[ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین|ابن ابی‌جمهور]] رساله‌ای روشمند با عنوان مسلک الأفهام فی علم الکلام را به نگارش درآورد. سپس حاشیه‌ای با عنوان النور المنجی من الظلام بر آن به نگارش درآورد که کتاب حاضر است. او سرانجام، شرحی را در تکمیل النور المنجی بر آن، با عنوان «مجلی مرآة المنجی فی الکلام و الحکمتین و التصوّف» نگاشت که به اختصار آن را المجلی می‌گویند. کتاب المجلی ابن ابی جمهور شاهکار وی به شمار می آید. در بـخش فـلسفه وی بیش از همه از رسائل الشجرة الالهیة نوشتهء شهرزوری بهره گرفته است. در بخش عـرفان، در سـراسر مجلی از نوشته‌های سید حیدر آمـلی اسـتفاده کـرده است. برخی آثـار دیـگر که وی در مجلی استفاده کـرده اسـت عبارتند از: شرح نهج‌البلاغة میثم بحرانی، فتوحات مکیة و فصوص الحکم ابن عربی، مفتاح الغیب صـدر الدیـن قونوی.<ref>ر.ک: بی‌نا، روایت رویدادها: خبر، ص107</ref> | ||