۶۷۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
نویسنده در مقدمه کتاب میگوید این کتابی است که مطالبش را از ائمه عارف بالله تعالی در تحقیق معنی معرفت الله و کیفیت وصول به معرفت الهی جمع کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص2</ref> چاپ حاضر از این کتاب چاپ سنگی است و همانطور که نویسنده، خود در مقدمه بیان کرده است بخش اعظم مطالب کتاب درباره نقل و نقد و شرح اقوال عرفای مختلف درباره مباحث معرفت است. | نویسنده در مقدمه کتاب میگوید این کتابی است که مطالبش را از ائمه عارف بالله تعالی در تحقیق معنی معرفت الله و کیفیت وصول به معرفت الهی جمع کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص2</ref> چاپ حاضر از این کتاب چاپ سنگی است و همانطور که نویسنده، خود در مقدمه بیان کرده است بخش اعظم مطالب کتاب درباره نقل و نقد و شرح اقوال عرفای مختلف درباره مباحث معرفت است. | ||
در این اثر آیات زیادی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است از آن جمله: وَ مٰا خَلَقْتُ اَلْجِنَّ وَ اَلْإِنْسَ إِلاّٰ لِيَعْبُدُونِ وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ لَيَقُولُنَّاَللّٰهُ وَ مٰا أُمِرُوا إِلاّٰ لِيَعْبُدُوا إِلٰهاً وٰاحِداً كِتٰابٌ أَنْزَلْنٰاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ اَلنّٰاسَ مِنَاَلظُّلُمٰاتِ إِلَى اَلنُّورِ فَمٰا تَنْفَعُهُمْ شَفٰاعَةُ اَلشّٰافِعِينَ فَمٰا لَهُمْ عَنِ اَلتَّذْكِرَةِمُعْرِضِينَ كَفىٰبِنَفْسِكَ اَلْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً وَ مَنْيَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهٰا حُسْناً | |||
و عرفایی مانند: الشاذلى | |||
در بخشی از مطالب کتاب میخوانیم: هنگامی که خدای متعال بخواهد خیری به بندهاش برساند، بذر یقظه و انتباه را در قلب او میپاشد و از آن بذر، درخت معرفت را میرویاند و با شاخ و برگ حسن استقامت به آن زیبایی میبخشد و میوه کرامت را از آن میرویاند و تا جایی پیش میرود که شخص را از کسانی قرار میدهد که شیطان را بر آنان سلطهای نیست؛ آنان که مخلصین لله در آشکار و نهان هستند. خداوند این بنده را در دایره اولیایش که ترس و اندوهی ندارند، داخل مینماید. همه اینها با آباد شدن قلب این شخص است به یاد خداوند و توکل بر او.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص200</ref> | در بخشی از مطالب کتاب میخوانیم: هنگامی که خدای متعال بخواهد خیری به بندهاش برساند، بذر یقظه و انتباه را در قلب او میپاشد و از آن بذر، درخت معرفت را میرویاند و با شاخ و برگ حسن استقامت به آن زیبایی میبخشد و میوه کرامت را از آن میرویاند و تا جایی پیش میرود که شخص را از کسانی قرار میدهد که شیطان را بر آنان سلطهای نیست؛ آنان که مخلصین لله در آشکار و نهان هستند. خداوند این بنده را در دایره اولیایش که ترس و اندوهی ندارند، داخل مینماید. همه اینها با آباد شدن قلب این شخص است به یاد خداوند و توکل بر او.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص200</ref> | ||
ویرایش