مشارب الاذواق: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

   

[[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] را قصیده‌ای است تائیه به نام نظم السلوک که در آن از علوم دینی و معارف الهی و سیر و سلوک و ذوق خود و کاملان اولیاء و بزرگان عرفا فراوان گرد آمده است. آن قصیده 765 بیت است. [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] در آن قصیده عشقش را به جمال محبوب بیان کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> بر آن قصیده، شرح‌های گوناگون فارسی و عربی نوشته شده است؛ مشارق الدراری به زبان فارسی و منتهی المدارک به عربی از سعیدالدین فرغانی، کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدّرّ عزدالدین محمود کاشانی معروف به شرح شیخ [[کاشانی، عبدالرزاق|عبدالرزاق کاشانی]]، شرح رکن‌الدین شیرازی و دو شرح دیگر از شاگردان [[سعیدالدین فرغانی]] از جمله این شروح هستند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>

در مقدمه کتاب می‌خوانیم: ای عزیز بدان که نزد این طایفه حقیقت محبت عبارت است از میل جمیل حقیقی به جمال مطلق جمعا و تفصیلا، زیرا چه انجذاب هر فصلی به اصل خود و اُنس هر اِنسی با جنس خود تواند بود، و در اخبار نبوی وارد است که انّ الله جمیل یحب الجمال، و چون جمال صفت ازلی جمیل مطلق است، و اسم جمیل مطلقا جز حضرت جلیل را عزّ شأنه سزاوار نیست، پس جمیل به حقیقت یکی بیش نبود... .<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>