پرش به محتوا

دور الشيعة في الحديث و الرجال نشأة و تطورا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نیعشر' به 'ني‌عشر')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


==ساختار==
==ساختار==
کتاب حاوی مقدمه مؤلف، تقدیریه و محتوای مطالب در دو مقام اصلی است که هرکدام دارای فصولی است. در نگارش این اثر به‌جز قرآن کریم، از 200 منبع فارسی و عربی بهره برده شده و منابع به‌ترتیب حروف الفبا در نام کتاب، ذکر شده است.
کتاب حاوی مقدمه مؤلف، تقدیریه و محتوای مطالب در دو مقام اصلی است که هرکدام دارای فصولی است. در نگارش این اثر به‌جز قرآن کریم، از 200 منبع فارسی و عربی بهره برده شده و منابع به‌ترتیب حروف الفبا در پایان کتاب، ذکر شده است.


از جمله منابع کتاب می‌توان [[آثار الحجة]] [[شریف رازی، محمد|محمد بن علی بن حسین رازی]]، [[سیرة الأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام|الأئمة الاثنا عشر]] [[حسنی، سید هاشم معروف|هاشم معروف حسنی]]، [[إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات|إثبات الهداة]] شیخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|حر عاملی]]، [[إثبات الوصية للإمام علي بن أبي‌طالب|إثبات الوصية]] [[مسعودی، علی بن حسین|علی بن حسین مسعودی]]، [[اثر آفرینان|اثرآفرینان]] تألیف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تحت اشراف دکتر [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسین نوایی]]، [[الإجازة الكبيرة]] [[جزائری، سید عبدالله بن نورالدین|عبدالله موسوی جزایری تستری]]، [[الأخبار الطوال]] [[دینوری، احمد بن داود|احمد بن داود دینوری]] و... را نام برد<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص457-480</ref>.
از جمله منابع کتاب می‌توان [[آثار الحجة]] [[شریف رازی، محمد|محمد بن علی بن حسین رازی]]، [[سیرة الأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام|الأئمة الاثنا عشر]] [[حسنی، سید هاشم معروف|هاشم معروف حسنی]]، [[إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات|إثبات الهداة]] شیخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|حر عاملی]]، [[إثبات الوصية للإمام علي بن أبي‌طالب|إثبات الوصية]] [[مسعودی، علی بن حسین|علی بن حسین مسعودی]]، [[اثر آفرینان|اثرآفرینان]] تألیف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تحت اشراف دکتر [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسین نوایی]]، [[الإجازة الكبيرة]] [[جزائری، سید عبدالله بن نورالدین|عبدالله موسوی جزایری تستری]]، [[الأخبار الطوال]] [[دینوری، احمد بن داود|احمد بن داود دینوری]] و... را نام برد<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص457-480</ref>.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
نویسنده در مقدمه کتاب پس از حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر اکر(ص) و خاندان پاک ایشان می‌نویسد: اما بعد من به دو شبهه واهی پیرامون حدیث نزد شیعه، برخوردم:  
نویسنده در مقدمه کتاب پس از حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر اکر(ص) و خاندان پاک ایشان می‌نویسد: من به دو شبهه واهی پیرامون حدیث نزد شیعه، برخوردم:  


اول: اینکه اسناد و پژوهش حدیث و تحملش و نقلش به دیگران، امری است متأخر در میان شیعه و در قرون پیشین، اثری از آن وجود نداشته و صرفا در قرن‌های 4 و 5 ظاهر شده است. ابن تیمیه در قرن 8 به بیان این شبهه مبادرت ورزیده و گفته: اسناد از خصایص این امت است و از خصایص اسلام است؛ سپس در اسلام از خصایص اهل سنت است و رافضه کمترین عنایت را به آن داشته‌اند. سیوطی نیز در کتاب «البلغة» از وی پیروی کرده و علمای شیعه را به تقصیر و تفریط در این علم را منسوب نموده است. مرعشلی در این‌باره تا جایی پیش رفته که اسناد را مختص به اهل سنت و جماعت دانسته است و شیعه و دیگران را صاحب نصیبی از آن نمی‌شمرد. دکتر عبدالرحمن صالح محمود، از این حد هم تجاوز کرده و اسناد در شیعه را مربوط به قرن‌های 4 و 5 هجری و به‌تبع و تقلید از اهل تسنن می‌داند.
اول: اینکه اسناد و پژوهش حدیث و تحملش و نقلش به دیگران، امری است متأخر در میان شیعه و در قرون پیشین، اثری از آن وجود نداشته و صرفا در قرن‌های 4 و 5 ظاهر شده است. ابن تیمیه در قرن 8 به بیان این شبهه مبادرت ورزیده و گفته: اسناد از خصایص این امت است و از خصایص اسلام است؛ سپس در اسلام از خصایص اهل سنت است و رافضه کمترین عنایت را به آن داشته‌اند. سیوطی نیز در کتاب «البلغة» از وی پیروی کرده و علمای شیعه را به تقصیر و تفریط در این علم را منسوب نموده است. مرعشلی در این‌باره تا جایی پیش رفته که اسناد را مختص به اهل سنت و جماعت دانسته است و شیعه و دیگران را صاحب نصیبی از آن نمی‌شمرد. دکتر عبدالرحمن صالح محمود، از این حد هم تجاوز کرده و اسناد در شیعه را مربوط به قرن‌های 4 و 5 هجری و به‌تبع و تقلید از اهل تسنن می‌داند.
خط ۵۸: خط ۵۸:
# خصوصیات راویان شیعه؛
# خصوصیات راویان شیعه؛
# مراکز حدیثی شیعه؛
# مراکز حدیثی شیعه؛
# جوامع حدیثی شیعی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>.
# جوامع حدیثی شیعی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17</ref>.


مقام دوم با عنوان «رجال الجرح و التعديل من الشيعة إلی القرن الخامس عشر»، نیز حاوی یک مقدمه و محتوای مطالب در 15 فصل است که در هر بخش، رجال یک قرن به‌صورت مجزا مطرح می‌شود. در مقدمه این مقام، نیاز فقیه در مقام استنباط به علم رجال و انواع کتاب‌های رجالی، مورد بحث قرار می‌گیرد<ref>ر.ک: همان، ص241</ref>.
مقام دوم با عنوان «رجال الجرح و التعديل من الشيعة إلی القرن الخامس عشر»، نیز حاوی یک مقدمه و محتوای مطالب در 15 فصل است که در هر بخش، رجال یک قرن به‌صورت مجزا مطرح می‌شود. در مقدمه این مقام، نیاز فقیه در مقام استنباط به علم رجال و انواع کتاب‌های رجالی، مورد بحث قرار می‌گیرد<ref>ر.ک: همان، ص241</ref>.
۶۷۶

ویرایش