۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بهاری همدانی، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الذريعة الى تصانيف الشيعة' به 'الذريعة الى تصانيف الشيعة'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'الذريعة الى تصانيف الشيعة' به 'الذريعة الى تصانيف الشيعة') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
شاگردان شيخ محمد بهارى در حوزه علميه نجف، ضمن تحصيل علوم دينى، به تدريس نيز مشغول بودند. عارف فرزانه، شيخ لطيف بهارى (فرزند ملاّ درويش) از شاگردان او بود. | شاگردان شيخ محمد بهارى در حوزه علميه نجف، ضمن تحصيل علوم دينى، به تدريس نيز مشغول بودند. عارف فرزانه، شيخ لطيف بهارى (فرزند ملاّ درويش) از شاگردان او بود. | ||
آثار علمى ايشان منحصر به مكاتباتى است كه براى شاگردان خود نگاشته است. تعدادى از اين مكاتبات ارزشمند در كتاب «تذكرة المتقين» به گرد آمده است. شيخ آقا بزرگ تهرانى در | آثار علمى ايشان منحصر به مكاتباتى است كه براى شاگردان خود نگاشته است. تعدادى از اين مكاتبات ارزشمند در كتاب «تذكرة المتقين» به گرد آمده است. شيخ آقا بزرگ تهرانى در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة الى تصانيف الشيعة]]»، از كتاب «منشآت» بهارى ياد مى‌كند. كتاب ديگرى به نام «كتاب القضاء» را نيز به وى نسبت مى‌دهند. | ||
وى در نجف مريض شد و به سفارش پزشكان، به ايران بازگشته و عازم مشهد شد. او مدتى بعد، قصد بازگشت به نجف اشرف كرد اما شدّت يافتن بيمارى، او را از اين تصميم منصرف ساخته و وى ناچار به زادگاهش، بهار بر بازگشت و در نهم ماه مبارك رمضان 1325ق بدرود حيات گفت و پيكر پاكش در بهشت شهداى شهر بهار، به خاك سپرده شد. | وى در نجف مريض شد و به سفارش پزشكان، به ايران بازگشته و عازم مشهد شد. او مدتى بعد، قصد بازگشت به نجف اشرف كرد اما شدّت يافتن بيمارى، او را از اين تصميم منصرف ساخته و وى ناچار به زادگاهش، بهار بر بازگشت و در نهم ماه مبارك رمضان 1325ق بدرود حيات گفت و پيكر پاكش در بهشت شهداى شهر بهار، به خاك سپرده شد. | ||