۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
اقتضاء العلم العمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' :' به ': '
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' :' به ': ') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| کد کنگره =/خ6ع8 141/5 BP | | کد کنگره =/خ6ع8 141/5 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| ناشر = سوريه - دمشق : المکتب الإسلامي | | ناشر = سوريه - دمشق: المکتب الإسلامي | ||
لبنان - بيروت : المکتب الإسلامي | لبنان - بيروت: المکتب الإسلامي | ||
| مکان نشر =سوريه - دمشق : المکتب الإسلامي | | مکان نشر =سوريه - دمشق: المکتب الإسلامي | ||
لبنان - بيروت : المکتب الإسلامي | لبنان - بيروت: المکتب الإسلامي | ||
| سال نشر = | | سال نشر = 1984م , 1404ق | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE59465AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE59465AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =5 | | چاپ =5 | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اقتضاء العلم العمل'''، اثر [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، با تحقیق [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین البانی]]، کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع اقوال عالمان و روایات اسلامی. نویسنده در این کتاب به بیان اهمیت علم با عمل و نکوهش علم‌آموزی از روی فخرفروشی و به هدف مباهات و یا علم بدون عمل، می‌پردازد. | '''اقتضاء العلم العمل'''، اثر [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، با تحقیق [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین البانی]]، کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع اقوال عالمان و روایات اسلامی. نویسنده در این کتاب به بیان اهمیت علم با عمل و نکوهش علم‌آموزی از روی فخرفروشی و به هدف مباهات و یا علم بدون عمل، می‌پردازد. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت «إنیلا أخاف عليكم في ما لا تعلمون و لكن انظروا كيف تعملون في ما تعلمون» می‌آید و سپس چند روایت دیگر با این مضامین که علم باید وسیله و راهی برای عمل باشد. در پایان این بخش از کتاب، زاهد از نگاه [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در روایتی (شصت‌وسومین روایت مذکور در کتاب) مطرح می‌شود؛ متن روایت و راویان آن چنین است: «أخبرنا أبوالقاسم عبيدالله بن أحمد بن عثمان الصيرفي، قال: أنا سهل بن أحمد الديباجي، ثنا محمد بن محمد بن الأشعث الكوفي، بمصر، ثنا موسی بن إسماعيل بن موسی بن جعفر بن محمد، قال: | پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت «إنیلا أخاف عليكم في ما لا تعلمون و لكن انظروا كيف تعملون في ما تعلمون» می‌آید و سپس چند روایت دیگر با این مضامین که علم باید وسیله و راهی برای عمل باشد. در پایان این بخش از کتاب، زاهد از نگاه [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در روایتی (شصت‌وسومین روایت مذکور در کتاب) مطرح می‌شود؛ متن روایت و راویان آن چنین است: «أخبرنا أبوالقاسم عبيدالله بن أحمد بن عثمان الصيرفي، قال: أنا سهل بن أحمد الديباجي، ثنا محمد بن محمد بن الأشعث الكوفي، بمصر، ثنا موسی بن إسماعيل بن موسی بن جعفر بن محمد، قال: حدثني أبي عن أبيه عن جده جعفر بن محمد عن أبيه عن جده علي بن حسين عن أبيه عن علي، قال: «الزاهد عندنا من علم فعمل و من أيقن فحذر، فإن أمسی علی عسر، حمد الله و إن أصبح علی يسر، شكر الله فهذا هو الزاهد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-45</ref>. | ||
در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | ||