۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اقتضاء العلم العمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت | پس از مطالبی که در مقدمه کتاب ارائه شده، متن کتاب با بیان سفارش نویسنده کتاب به طالبان علم آغاز می‌شود. سپس روایاتی درباره سؤال در روز قیامت از علم و عمل انسان ارائه می‌شود. پس از آن بیان می‌گردد که انسان، تا وقتی که متعلمی عامل نباشد، عالم نخواهد بود. بعد از این مباحث صحبت از طغیان علم و طغیان مال مطرح می‌شود و پس از آن کلام مالک بن دینار درباره علم. سخن برخی از علمای زاهد در فضیلت علم و عمل به آن، پس از ذکر این مباحث در ا ین کتاب ارائه می‌شود و سپس شعری در فضیلت علم به آن ضمیمه می‌شود. پس از این مباحث، روایت «إنیلا أخاف عليكم في ما لا تعلمون و لكن انظروا كيف تعملون في ما تعلمون» می‌آید و سپس چند روایت دیگر با این مضامین که علم باید وسیله و راهی برای عمل باشد. در پایان این بخش از کتاب، زاهد از نگاه [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در روایتی (شصت‌وسومین روایت مذکور در کتاب) مطرح می‌شود؛ متن روایت و راویان آن چنین است: «أخبرنا أبوالقاسم عبيدالله بن أحمد بن عثمان الصيرفي، قال: أنا سهل بن أحمد الديباجي، ثنا محمد بن محمد بن الأشعث الكوفي، بمصر، ثنا موسی بن إسماعيل بن موسی بن جعفر بن محمد، قال: حدثنیأبي عن أبيه عن جده جعفر بن محمد عن أبيه عن جده علي بن حسين عن أبيه عن علي، قال: «الزاهد عندنا من علم فعمل و من أيقن فحذر، فإن أمسی علی عسر، حمد الله و إن أصبح علی يسر، شكر الله فهذا هو الزاهد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-45</ref>. | ||
در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | در این روایت، زاهد، شخصی است که می‌آموزد و به آموخته‌هایش عمل می‌کند. کسی که یقین پیدا می‌کند و از وقوع در اشتباه خودداری می‌ورزد. اگر این شخص با سختی روز را به شب برساند، خدا را ستایس می‌کند و اگر به‌راحتی شب را به روز برساند، خدایش را سپاس می‌گوید. | ||