۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
امام و امامت در تکوین و تشریع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در مجلس اول با استفاده از داستان حضرت ابراهیم(ع) و آیات قرآن، به جایگاه امامت در قرآن اشاره شده است. | در مجلس اول با استفاده از داستان حضرت ابراهیم(ع) و آیات قرآن، به جایگاه امامت در قرآن اشاره شده است. | ||
خداوند در قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن| | خداوند در قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن| إِنیجاعِلك لِلناسِ إِماماً|سوره=بقره|آیه=124}}؛ «من تو را امام مردم قرار دادم». حضرت، درحالی‌که از این مدد الهی خیلی نشاط پیدا کرده بودند، عرض کردند: {{متن قرآن| وَ مِن ذُريتِي، قَالَ لاَ ينَالُ عَهْدِي الظالِمِينَ| سوره=بقره|آیه=124}}؛ «آیا این امامت به ذریه من هم تعلق می‌گیرد؟ خداوند فرمود: به آن عده از ذریه تو تعلق می‌گیرد که ظالم نیستند». می‌توان از این آیه شریفه چنین نتیجه گرفت که ابراهیم(ع)، موضوع تعلق به ذریه را در مورد نبوت مطرح نکرد و خداوند ایشان را از قبل به نبوت برگزیده بودند؛ لذا نگفتند نبوت به ذریه من تعلق می‌گیرد یا نه؟ چون نبوت ارائه احکامِ موضوعاتی است که خداوند برای آنکه بشر وظایف خود را در دنیا بداند مطرح می‌شود، اما اینکه جامعه در شرایطی قرار گیرد که احکام الهی در آن عمل شود و احکام الهی در تاریخ و زندگی بشر جاری گردد و جوامع انسانی را تحت تأثیر قرار بدهد، با امامت ممکن است.<ref>ر.ک: همان، ص35</ref> | ||
در جلسه دوم، به تفکیک مقام امامت از مقام نبوت اشاره شده است. نویسنده، در این‌باره می‌گوید: مشکلی که ما مسلمانان، به‌خصوص اهل سنت به آن مبتلا شده‌ایم، عدم تفکیک بین مقام نبوت و مقام امامت است. شواهد، گویای آن است که در مقام امامت به یک نوع مدیریت جهانی و یک شخصیت اجرایی خاص جهت اهداف دینی نظر شده است، خواه آن امام، پیغمبر باشد خواه نباشد.<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | در جلسه دوم، به تفکیک مقام امامت از مقام نبوت اشاره شده است. نویسنده، در این‌باره می‌گوید: مشکلی که ما مسلمانان، به‌خصوص اهل سنت به آن مبتلا شده‌ایم، عدم تفکیک بین مقام نبوت و مقام امامت است. شواهد، گویای آن است که در مقام امامت به یک نوع مدیریت جهانی و یک شخصیت اجرایی خاص جهت اهداف دینی نظر شده است، خواه آن امام، پیغمبر باشد خواه نباشد.<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | ||