۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: آذر (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
آگاهىهاى اندكى كه از زندگى وى در دست است، از اثر معروف او کتاب «هداية المتعلمین في الطب» گرفته شده است. كنيه وى را ابوحكيم نيز ذكر كردهاند. شهرت او با اختلاف: اخوى، اخوین، اجوینى و آخربى نيز ياد شده كه قطعاً بر اثر تصحيف بوده است. همچنين وى را به سبب اينكه بيماران ماليخولیايى را درمان مىكرده، «پچشك ديوانگان»، لقب دادهاند. مینوى، تاريخ مرگ اخوینى را با توجه به اينكه وى شاگرد ابوالقاسم طاهر بن محمد بن ابراهیم مقانعى بود و این شخص نيز خود شاگرد [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] (د 313ق) بوده، حدود سال 371ق، حدس زده است. | آگاهىهاى اندكى كه از زندگى وى در دست است، از اثر معروف او کتاب «هداية المتعلمین في الطب» گرفته شده است. كنيه وى را ابوحكيم نيز ذكر كردهاند. شهرت او با اختلاف: اخوى، اخوین، اجوینى و آخربى نيز ياد شده كه قطعاً بر اثر تصحيف بوده است. همچنين وى را به سبب اينكه بيماران ماليخولیايى را درمان مىكرده، «پچشك ديوانگان»، لقب دادهاند. مینوى، تاريخ مرگ اخوینى را با توجه به اينكه وى شاگرد ابوالقاسم طاهر بن محمد بن ابراهیم مقانعى بود و این شخص نيز خود شاگرد [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] (د 313ق) بوده، حدود سال 371ق، حدس زده است. | ||
اخوینى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنانكه در جايى از همین کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه | اخوینى بر اساس شواهدى كه خود در کتاب «هدايه» ذكر كرده، اهل بخارا بوده؛ چنانكه در جايى از همین کتاب از لهجه بخارايى بهره جسته و حتى از سپيدماشه كه آبگیرى از حوالى بخاراست، ياد مىكند. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش