۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
العودة إلی نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (+رده) |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
اكنون به خلاصه‌اى از مطالب هر فصل اشاره مى‌شود: | اكنون به خلاصه‌اى از مطالب هر فصل اشاره مى‌شود: | ||
1-نویسنده در ابتداى اين فصل از كتاب، به طرح متفاوت مسأله «حكومت» در نهج‌البلاغة با شيوه ديگر محققان و مؤلفان اشاره مى‌كند؛ البته يادآور مى‌شود كه: «چنين نيست كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به | 1-نویسنده در ابتداى اين فصل از كتاب، به طرح متفاوت مسأله «حكومت» در نهج‌البلاغة با شيوه ديگر محققان و مؤلفان اشاره مى‌كند؛ البته يادآور مى‌شود كه: «چنين نيست كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به نتيجه‌گیرى برسد. شيوه سخن او در اين باب هم، مانند ابواب ديگر، شيوه‌اى حكيمانه است؛ يعنى عبور از مقدمات و تأمل و تمركز بر روى نتيجه. نگاه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به مسأله حكومت، نگاه حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند نزدیک دارد». نویسنده بحث «معناى حكومت» را با اين سؤال مورد بررسى قرار مى‌دهد كه آيا «حكومت» از ديدگاه امام(ع)، به همان معنايى است كه در فرهنگ متداول جهان كهن و جهان امروز از آن فهميده مى‌شود يا «حكومت» در فرهنگ نهج‌البلاغه، مفهوم ديگرى دارد؟ | ||
ضرورت حكومت و منشأ حكومت و حكومت حق است يا تكليف ديگر مباحث اين فصل از كتاب را تشكيل مى‌دهند. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در بيانى خلاصه و موجز، حكومت را هم يك حق مى‌داند و هم يك تكليف. | ضرورت حكومت و منشأ حكومت و حكومت حق است يا تكليف ديگر مباحث اين فصل از كتاب را تشكيل مى‌دهند. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در بيانى خلاصه و موجز، حكومت را هم يك حق مى‌داند و هم يك تكليف. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
2- نهج‌البلاغة سخن رئيس مملكت، حاكم و فرمانرواى بزرگى است كه سلطنت و حكومت او بر كشور پهناور و عظيمى گسترش داشته است. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به عنوان يك حاكم اسلامى حرف مى‌زند و با جامعه‌اى كه تحت اشراف و حكومت خود اوست، سخن مى‌گويد، و اين بخش بيشترين سخنانى است كه از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج‌البلاغة نقل شده است. | 2- نهج‌البلاغة سخن رئيس مملكت، حاكم و فرمانرواى بزرگى است كه سلطنت و حكومت او بر كشور پهناور و عظيمى گسترش داشته است. [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به عنوان يك حاكم اسلامى حرف مى‌زند و با جامعه‌اى كه تحت اشراف و حكومت خود اوست، سخن مى‌گويد، و اين بخش بيشترين سخنانى است كه از [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در نهج‌البلاغة نقل شده است. | ||
خصوصيت ويژه زمان و تصوير شخصيت على(ع) در نهج‌البلاغة از مطالب خواندنى اين بخش از كتاب است. در ادامه نيز توصيه‌هاى تحقيقى مفيدى آماده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «به هر حال گاهى انسان دو بخش از يك خطبه را مى‌بيند كه فوق‌العاده مهم هم هست، اما ميانشان فاصله افتاده است. بايد صاحب همّتانى بنشينند و اين جا به جا شدگى‌ها را | خصوصيت ويژه زمان و تصوير شخصيت على(ع) در نهج‌البلاغة از مطالب خواندنى اين بخش از كتاب است. در ادامه نيز توصيه‌هاى تحقيقى مفيدى آماده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «به هر حال گاهى انسان دو بخش از يك خطبه را مى‌بيند كه فوق‌العاده مهم هم هست، اما ميانشان فاصله افتاده است. بايد صاحب همّتانى بنشينند و اين جا به جا شدگى‌ها را پى‌گیرى و بازيابى كنند». | ||
3- نویسنده درباره لزوم گسترش تعاليم نهج‌البلاغة در جهان اسلام اگر چه كارهاى انجام شده، در اين زمينه را خوب ارزيابى مى‌كند؛ اما متذكر مى‌شود كه «كارهاى اصولى و اساسى كه بتواند مدرسه نهج‌البلاغة را در كل فضاى جهان اسلام گسترش بدهد، همچنان باقى است». | 3- نویسنده درباره لزوم گسترش تعاليم نهج‌البلاغة در جهان اسلام اگر چه كارهاى انجام شده، در اين زمينه را خوب ارزيابى مى‌كند؛ اما متذكر مى‌شود كه «كارهاى اصولى و اساسى كه بتواند مدرسه نهج‌البلاغة را در كل فضاى جهان اسلام گسترش بدهد، همچنان باقى است». | ||