پرش به محتوا

ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی')
خط ۵۵: خط ۵۵:
وى در 744ق1343/م به همراه پدرش به دمشق رفت و در آنجا و نيز در حجاز و قدس، به فراگرفتن حديث پرداخت. وى در دمشق از محمد بن اسماعيل بن ابراهیم خبّاز، ابراهیم بن داوود عطار و ديگران، در مصر از ابوالفتح میدومى، ابى الحرم القلانسى و ديگران و در مكه از فخرالدين عثمان ابن يوسف، استماع حديث كرد و از دو شيخ معروف به ابن نقيب و نووى، به كسب اجازه در نقل حديث نايل آمد. سپس حدود یک سال به ملازمت مجالس [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] پرداخت تا اين‌كه ابن قيم درگذشت. گروه بسيارى از جمله زين‌الدين سليمان بن داوود بن عبدالله موصلى دمشقى از او بهره برده و غالب حنبلیان دمشق از مكتب و درس او استفاده كرده‌اند. وى در فنون حديث از جهت علم به اسناد و فهم علل و اطلاع بر معانى به پايه‌اى رسيد ‎كه او را آگاه‌ترين فرد زمان خود به فهم علل احاديث شمرده‌اند. همچنين از تأليف کتاب القواعد كه از عجايب روزگار شمرده شده، مى‌توان به مهارت او در جمع بين حديث و فقه پى‌برد.
وى در 744ق1343/م به همراه پدرش به دمشق رفت و در آنجا و نيز در حجاز و قدس، به فراگرفتن حديث پرداخت. وى در دمشق از محمد بن اسماعيل بن ابراهیم خبّاز، ابراهیم بن داوود عطار و ديگران، در مصر از ابوالفتح میدومى، ابى الحرم القلانسى و ديگران و در مكه از فخرالدين عثمان ابن يوسف، استماع حديث كرد و از دو شيخ معروف به ابن نقيب و نووى، به كسب اجازه در نقل حديث نايل آمد. سپس حدود یک سال به ملازمت مجالس [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] پرداخت تا اين‌كه ابن قيم درگذشت. گروه بسيارى از جمله زين‌الدين سليمان بن داوود بن عبدالله موصلى دمشقى از او بهره برده و غالب حنبلیان دمشق از مكتب و درس او استفاده كرده‌اند. وى در فنون حديث از جهت علم به اسناد و فهم علل و اطلاع بر معانى به پايه‌اى رسيد ‎كه او را آگاه‌ترين فرد زمان خود به فهم علل احاديث شمرده‌اند. همچنين از تأليف کتاب القواعد كه از عجايب روزگار شمرده شده، مى‌توان به مهارت او در جمع بين حديث و فقه پى‌برد.


او مردى عابد، زاهد و گوشه‌نشين بود و با كسى مرواده نداشت و با صاحبان قدرت رفت و آمد نمى‌كرد. در مدرسه سكريّه در محله كاسه فروشان (القصّاعين) اقامت داشت و گویا ناظر همین مدرسه بود. وى در تربت عزيه (تربت عزيه همان مقبره عزالدين ابویعلى در صالحيه دمشق است) نيز تدريس مى‌كرد. ابن رجب مدتى مطابق مكتب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيمیه]] فتوى مى‌داد و همین امر سبب شد كه بر او خرده بگيرند و به مقابله و مخالفت با او برخیزند. از این رو فتوى دادن را ترك گفت.
او مردى عابد، زاهد و گوشه‌نشين بود و با كسى مرواده نداشت و با صاحبان قدرت رفت و آمد نمى‌كرد. در مدرسه سكريّه در محله كاسه فروشان (القصّاعين) اقامت داشت و گویا ناظر همین مدرسه بود. وى در تربت عزيه (تربت عزيه همان مقبره عزالدين ابویعلى در صالحيه دمشق است) نيز تدريس مى‌كرد. ابن رجب مدتى مطابق مكتب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيمیه]] فتوى مى‌داد و همین امر سبب شد كه بر او خرده بگیرند و به مقابله و مخالفت با او برخیزند. از این رو فتوى دادن را ترك گفت.


==وفات==
==وفات==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش