۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: دی (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
لسترنج و نیکلسون نوشتهاند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمداللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است. حاجى خليفه نيز شهرت او را به همین صورت نوشته است. | لسترنج و نیکلسون نوشتهاند كه نویسندۀ فارسنامه را نخست حمداللّه مستوفی «ابن بلخى» خوانده است. حاجى خليفه نيز شهرت او را به همین صورت نوشته است. | ||
[[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] احتمال داده است كه وى همان ابوزيد احمد بن سهل البلخى، مؤلف صور الاقاليم باشد اما با توجه بهزمان زندگى احمد بن سهل (حدود 236-322 ق) چنين احتمالى صحيح به نظرنمىآيد. ابن بلخى در فارسنامه مىگوید كه اگر چه بلخى نژاد است، اما در فارستربيت يافته است. پدر بزرگ وى در زمان ركنالدوله خمار | [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] احتمال داده است كه وى همان ابوزيد احمد بن سهل البلخى، مؤلف صور الاقاليم باشد اما با توجه بهزمان زندگى احمد بن سهل (حدود 236-322 ق) چنين احتمالى صحيح به نظرنمىآيد. ابن بلخى در فارسنامه مىگوید كه اگر چه بلخى نژاد است، اما در فارستربيت يافته است. پدر بزرگ وى در زمان ركنالدوله خمار تگین كه از سوىسلطان بركيارق سلجوقى، بر فارس فرمان مىراند، در حدود 492 ق، مستوفىيا حسابدار ماليات فارس بود. ابن بلخى در همین دوران به فارس آمد و با تاريخ و اوضاع طبيعى و اقتصادى و سياسى این ديار به خوبى آشنا شد. از این رو سلطان ابوشجاع محمد، برادر و جانشين بركيارق، او را به نوشتن [[فارسنامه ابن بلخی|فارسنامه]] فرمان داد.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1451 برگ نیسی، کاظم، ج3، ص135]</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |
ویرایش