۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =آشنایی با تقریب مذاهب اسلامی | | عنوان =آشنایی با تقریب مذاهب اسلامی | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[فخلعی، محمدتقی]] (زير نظر) | [[فخلعی، محمدتقی]] (زير نظر) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| ناشر = | |||
| ناشر = | |||
مشعر | مشعر | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1387 ش | | سال نشر =1387 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18471AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18471AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آشنايى با تقريب مذاهب اسلامى'''، اثر [[محمدتقى فخلعى]]، پژوهشى است پيرامون مسئله تقريب مذاهب و تببين نقش حج در آن، كه به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است. | '''آشنايى با تقريب مذاهب اسلامى'''، اثر [[محمدتقى فخلعى]]، پژوهشى است پيرامون مسئله تقريب مذاهب و تببين نقش حج در آن، كه به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است. | ||
خط ۵۱: | خط ۴۹: | ||
پذيرش كثرت و اختلاف، به این معناست كه اختلاف نظر میان انسانها، یک واقعيت طبيعى و غير قابل انكار است و مادامى كه به درگیرىهاى غير منطقى و خروج از موازين انسانى نينجامیده، ذاتاً خوب و منشأ بركات فراوان است و در واقع با توجّه به تفاوت ذاتى میان استعدادهاى مردم، بهسختى مىتوان حالتى را تصور كرد كه همگان از ديدگاه واحدى پيروى كنند و هيچ اختلاف نظرى میان آنها وجود نداشته باشد؛ چنين حالتى احتمالاً قابل تصوّر نيست. به نظر نویسنده، آنچه قابل تصور و مطلوب است، اتفاق نظر مردم درباره باورهاى بنيادين است كه در ارتباط مستقيم با فطرت مشترك و عقل عمومى آنان قرار مىگیرد. از نگاه قرآن كريم نيز همه مردم بر فطرت مشتركى آفريده شدهاند و این «فطرت مشترك»، بنيادىترين اصلى است كه مىتواند مبناى تفاهم عموم انسانها قرار گیرد و روشن است كه اختلاف نظر میان مذاهب اسلامى نيز هرگاه مبتنى بر این اصل الهى و منطبق بر اصول و مبانى تقريب باشد، نهتنها زيانبار نيست، بلكه مىتواند منشأ رشد و پویايى امّت و مقدّمه تكامل و ترقّى مسلمین باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/39 ر.ک: همان، ص39-40]</ref> | پذيرش كثرت و اختلاف، به این معناست كه اختلاف نظر میان انسانها، یک واقعيت طبيعى و غير قابل انكار است و مادامى كه به درگیرىهاى غير منطقى و خروج از موازين انسانى نينجامیده، ذاتاً خوب و منشأ بركات فراوان است و در واقع با توجّه به تفاوت ذاتى میان استعدادهاى مردم، بهسختى مىتوان حالتى را تصور كرد كه همگان از ديدگاه واحدى پيروى كنند و هيچ اختلاف نظرى میان آنها وجود نداشته باشد؛ چنين حالتى احتمالاً قابل تصوّر نيست. به نظر نویسنده، آنچه قابل تصور و مطلوب است، اتفاق نظر مردم درباره باورهاى بنيادين است كه در ارتباط مستقيم با فطرت مشترك و عقل عمومى آنان قرار مىگیرد. از نگاه قرآن كريم نيز همه مردم بر فطرت مشتركى آفريده شدهاند و این «فطرت مشترك»، بنيادىترين اصلى است كه مىتواند مبناى تفاهم عموم انسانها قرار گیرد و روشن است كه اختلاف نظر میان مذاهب اسلامى نيز هرگاه مبتنى بر این اصل الهى و منطبق بر اصول و مبانى تقريب باشد، نهتنها زيانبار نيست، بلكه مىتواند منشأ رشد و پویايى امّت و مقدّمه تكامل و ترقّى مسلمین باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/39 ر.ک: همان، ص39-40]</ref> | ||
به اعقتاد نویسنده، شايد معناى حديث «اختلاف أمّتي رحمة» كه در منابع روايى اهل سنت از رسول خدا(ص) روايت شده است نيز همین باشد؛ هرچند در منابع روايى شيعه، ضمن تأييد صحت این حديث، برداشت متفاوتى از آن به دست داده شده است؛ زيرا در برداشت شيعى، منظور از اختلاف امت پيامبر(ص) تعامل و ارتباط علمى آنان با یکديگر است؛ چراكه «اختلاف» از حيث لغوى به «آمدوشد» نيز اطلاق مىشود؛ چنانكه در قرآن كريم از ''' «اخْتِلافِ اللَّيلِ وَ النَّهارِ» ''' (يونس: 9)؛ يعنى: «آمدوشد شب و روز»، سخن به میان آمده است؛ اما ناگفته پيداست كه این برداشت زيبا، نهتنها با برداشت اهل سنت، در نتيجه منافاتى ندارد، كه با تعريف نویسنده از تقريب مذاهب اسلامى كاملاً مطابق است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/40 ر.ک: همان، ص40-41]</ref> | به اعقتاد نویسنده، شايد معناى حديث «اختلاف أمّتي رحمة» كه در منابع روايى اهل سنت از رسول خدا(ص) روايت شده است نيز همین باشد؛ هرچند در منابع روايى شيعه، ضمن تأييد صحت این حديث، برداشت متفاوتى از آن به دست داده شده است؛ زيرا در برداشت شيعى، منظور از اختلاف امت پيامبر(ص) تعامل و ارتباط علمى آنان با یکديگر است؛ چراكه «اختلاف» از حيث لغوى به «آمدوشد» نيز اطلاق مىشود؛ چنانكه در قرآن كريم از''' «اخْتِلافِ اللَّيلِ وَ النَّهارِ»''' (يونس: 9)؛ يعنى: «آمدوشد شب و روز»، سخن به میان آمده است؛ اما ناگفته پيداست كه این برداشت زيبا، نهتنها با برداشت اهل سنت، در نتيجه منافاتى ندارد، كه با تعريف نویسنده از تقريب مذاهب اسلامى كاملاً مطابق است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/40 ر.ک: همان، ص40-41]</ref> | ||
در چهارمین بخش، به بحث پيرامون موانع تقريب مذاهب پرداخته شده است. این موانع عبارتند از: موانع اخلاقى؛ جهالت؛ تعصب جاهلانه و دسيسه دشمنان.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/45 همان، ص45-55]</ref> | در چهارمین بخش، به بحث پيرامون موانع تقريب مذاهب پرداخته شده است. این موانع عبارتند از: موانع اخلاقى؛ جهالت؛ تعصب جاهلانه و دسيسه دشمنان.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19341/1/45 همان، ص45-55]</ref> | ||
خط ۶۹: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |