۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:بهمن (98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
از زندگى او پيش از آغاز طبابتش اطلاع چندانى در دست نيست. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] كه اثر او قديمىترين منبع ما درباره ابن مطران است، اشارهاى به این دوره از زندگى او نكرده است. مبسوطترين آگاهىها درباره فعاليت علمى او و پدرش را در اثر [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] مىتوان يافت كه خود در تأليف کتابش از آثار ابن مطران بسيار بهره برده است. | از زندگى او پيش از آغاز طبابتش اطلاع چندانى در دست نيست. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] كه اثر او قديمىترين منبع ما درباره ابن مطران است، اشارهاى به این دوره از زندگى او نكرده است. مبسوطترين آگاهىها درباره فعاليت علمى او و پدرش را در اثر [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] مىتوان يافت كه خود در تأليف کتابش از آثار ابن مطران بسيار بهره برده است. | ||
الياس پدر موفقالدين، در طلب علم، سفرهاى بسيار مىكرد و مدتى نيز برای | الياس پدر موفقالدين، در طلب علم، سفرهاى بسيار مىكرد و مدتى نيز برای فراگیرى مبانى مسيحيت و مذاهب آن به روم رفت. اما به نظر مىرسد كه لقب «مطران» از آن جرجيس، پدر الياس بوده كه احتمالاً منصبى كليسايى داشته است. الياس چون به عراق آمد، ملازمت امینالدوله ابن تلمیذ، پزشك مشهور را اختيار كرد و کتابهاى بسيار نزد او خواند تا خود به طب مشهور شد. وى سرانجام در دمشق اقامت گزيد و تا هنگام مرگ در همانجا به طبابت روزگار مىگذرانيد. | ||
موفقالدين در دمشق زاده شد و هم آنجا رشد يافت. از نام استادان او جز مهذبالدين ابن نقاش طبيب، آگاهى نداريم، اما مىتوان حدس زد كه وى پيش از همه، نزد پدرش به تحصيل پرداخته است. اينكه گفتهاند نحو، لغت و ادب عرب را نزد شيخ تاجالدين زيد بن حسن كندى فراگرفت، بايد مربوط به دوران میان سالى او باشد كه در خدمت صلاحالدين ايوبى مىزيست. دانسته نيست كه ابن مطران چگونه به صلاحالدين پيوست، ولى نزد او جايگاهى بلند يافت و سلطان ايوبى كه همواره در پیکار با صليبيان روزگار مىگذرانيد، پيوسته ابن مطران را با خود به سفر مىبرد و طبيب را از عطاياى كلان خود بهرهمند مىكرد. ابن مطران به سبب طبابت برای امراى دولت و رقابت این امرا كه در اعطاى مال و تقرب بدو بر یکديگر پيشى مىجستند، چندان كارش بالا گرفت كه سخن از وزارتش رفت، چنانكه از بيان ابى ابىاصيبعه به نقل از قفطى برمىآيد، در همین روزگار بود كه ابن مطران به تشویق و توسط صلاحالدين مسلمان شد و سلطان ايوبى، جوزه (جوره) كنيز مورد علاقه همسر خود را به زنى به ابن مطران داد. بنابراین، اشاره [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] به تاريخ سرودن قصيدهاى از سوى ابن عامرى شاعر، در ستايش ابن مطران، پس از گرویدن او به اسلام در 585ق يعنى دو سال پيش از مرگش، نبايد درست باشد. | موفقالدين در دمشق زاده شد و هم آنجا رشد يافت. از نام استادان او جز مهذبالدين ابن نقاش طبيب، آگاهى نداريم، اما مىتوان حدس زد كه وى پيش از همه، نزد پدرش به تحصيل پرداخته است. اينكه گفتهاند نحو، لغت و ادب عرب را نزد شيخ تاجالدين زيد بن حسن كندى فراگرفت، بايد مربوط به دوران میان سالى او باشد كه در خدمت صلاحالدين ايوبى مىزيست. دانسته نيست كه ابن مطران چگونه به صلاحالدين پيوست، ولى نزد او جايگاهى بلند يافت و سلطان ايوبى كه همواره در پیکار با صليبيان روزگار مىگذرانيد، پيوسته ابن مطران را با خود به سفر مىبرد و طبيب را از عطاياى كلان خود بهرهمند مىكرد. ابن مطران به سبب طبابت برای امراى دولت و رقابت این امرا كه در اعطاى مال و تقرب بدو بر یکديگر پيشى مىجستند، چندان كارش بالا گرفت كه سخن از وزارتش رفت، چنانكه از بيان ابى ابىاصيبعه به نقل از قفطى برمىآيد، در همین روزگار بود كه ابن مطران به تشویق و توسط صلاحالدين مسلمان شد و سلطان ايوبى، جوزه (جوره) كنيز مورد علاقه همسر خود را به زنى به ابن مطران داد. بنابراین، اشاره [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] به تاريخ سرودن قصيدهاى از سوى ابن عامرى شاعر، در ستايش ابن مطران، پس از گرویدن او به اسلام در 585ق يعنى دو سال پيش از مرگش، نبايد درست باشد. |
ویرایش