۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 تیر الی 24 مرداد' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
وى در 765ق1364/م، در قاهره زاده شد و اجداد او از موصل و ظاهراً غير مسلمان بودند. جدش داوود نخستين كس از خاندان او بود كه به اسلام گروید. | وى در 765ق1364/م، در قاهره زاده شد و اجداد او از موصل و ظاهراً غير مسلمان بودند. جدش داوود نخستين كس از خاندان او بود كه به اسلام گروید. | ||
وى كه گویى از این سابقه ناخرسند بود، پس از اقامت در مكه، خویشتن را آثارى (منسوب به آثار نبوت در آن شهر) خواند. بااينحال، وى بدخوى، هجاگوى و هرزهسرا بود. در آغاز به منشىگرى پرداخت، سپس نقيبالحكم قاهره گرديد و در 800ق1398/م، به سبب | وى كه گویى از این سابقه ناخرسند بود، پس از اقامت در مكه، خویشتن را آثارى (منسوب به آثار نبوت در آن شهر) خواند. بااينحال، وى بدخوى، هجاگوى و هرزهسرا بود. در آغاز به منشىگرى پرداخت، سپس نقيبالحكم قاهره گرديد و در 800ق1398/م، به سبب درگیرىهاى مالى از كار معزول شد و باز بر سر كار آمد، اما چون به زشتكارىهاى فراوان متهم شد، ناچار به حجاز گريخت (807ق1404/م) و از آنجا به يمن رفت و برای بزرگان آنجا مديحه و سپس هجویه سرود و به هند تبعيد شد. | ||
مردم هند هم پس از چند سال، از زخم زبان او | مردم هند هم پس از چند سال، از زخم زبان او دلگیر شدند و به يمن راندندش. از آنجا نيز پس از چندى اخراج شد و ناچار مجاور مكه گرديد و 10 سال در آنجا اقامت گزيد. در 820ق1417/م در شام و سال بعد در قاهره بود. | ||
چند بار ديگر به شام سفر كرد تا عاقبت در 838ق1425/م، در قاهره درگذشت.<ref>ر.ک: [[آذرنوش، آذرتاش]]، 1377، ج1، ص113</ref> | چند بار ديگر به شام سفر كرد تا عاقبت در 838ق1425/م، در قاهره درگذشت.<ref>ر.ک: [[آذرنوش، آذرتاش]]، 1377، ج1، ص113</ref> |
ویرایش