۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مبرد' به 'مبرد') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ابن معتز از ميان علوم و فنون گوناگون كه در آن زمان رايج بود، تنها به دانش موسيقى كه رابطه تنگاتنگ با شعر و شاعرى داشت و او از كودكى با آن خوگرفته بود، دل سپرد و موسيقىدانى نيكو از كار درآمد. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى بهرسالهاى كه وى در باب موسيقى نوشته و سخت مورد تشويق يكى از ادباى همروزگارش قرار گرفته، اشاره دارد. | ابن معتز از ميان علوم و فنون گوناگون كه در آن زمان رايج بود، تنها به دانش موسيقى كه رابطه تنگاتنگ با شعر و شاعرى داشت و او از كودكى با آن خوگرفته بود، دل سپرد و موسيقىدانى نيكو از كار درآمد. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى بهرسالهاى كه وى در باب موسيقى نوشته و سخت مورد تشويق يكى از ادباى همروزگارش قرار گرفته، اشاره دارد. | ||
ابن معتز براى بيشتر اشعارى كه مىسروده، خود، آهنگ مىساخته و گاه به مناسبتى براى اشعار ديگران نيز، چنانچه مورد توجهش قرار مىگرفته، آهنگ مىساخته است. ابن معتز | ابن معتز براى بيشتر اشعارى كه مىسروده، خود، آهنگ مىساخته و گاه به مناسبتى براى اشعار ديگران نيز، چنانچه مورد توجهش قرار مىگرفته، آهنگ مىساخته است. ابن معتز کتابى در شرح حال و احوال شاريه آوازهخوان كه از معشوقههايش بوده، پرداخته و ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى اخبار و آثار اين كنيزك را از همين کتاب موسوم به اخبار شاريه نقل كرده است. وى کتاب جامعى نيز در علم موسيقى تأليف كرده است. | ||
ابن معتز با عدهاى از شعرا و اهل ادب مكاتبه و مراسله و دادوستد شعرى و ادبى داشته است كه احمد بن خصيب، ابوالعباس احمد بن يحيى ثعلب، ابن منجم، على بن مهدى اصفهانى كسروى، قاسم بن احمد، ابوطيب نميرى و عبيد الله بن طاهر از آن جملهاند. | ابن معتز با عدهاى از شعرا و اهل ادب مكاتبه و مراسله و دادوستد شعرى و ادبى داشته است كه احمد بن خصيب، ابوالعباس احمد بن يحيى ثعلب، ابن منجم، على بن مهدى اصفهانى كسروى، قاسم بن احمد، ابوطيب نميرى و عبيد الله بن طاهر از آن جملهاند. | ||
ابن معتز راوى بزرگ اشعار و اخبار عرب است. از استادانش و ديگر شاعران و اديبان روايت كرده و خود نيز راويانى داشته است كه نامدارترين آنان، دمشقى، معلم و استاد او و صولى، شاگرد وفادار او بودهاند. ابن منجم نخستين روايتكننده | ابن معتز راوى بزرگ اشعار و اخبار عرب است. از استادانش و ديگر شاعران و اديبان روايت كرده و خود نيز راويانى داشته است كه نامدارترين آنان، دمشقى، معلم و استاد او و صولى، شاگرد وفادار او بودهاند. ابن منجم نخستين روايتكننده کتاب البديع اوست و ابن طباطبا، صاحب عيار الشعر نيز راوى دلباخته اشعار اوست. عموم مصنفان كتب و رسايل ادبى و تاريخى پس از ابن معتز، اشعار و اخبار و آراء ادبى او را بهوفور در آثارشان آوردهاند. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
12. قصيدهاى در بحر متقارب. | 12. قصيدهاى در بحر متقارب. | ||
برخى آثار ديگر به وى نسبت داده شده كه هيچكدام يافت نشده است، همچون الجامع فى الغناء؛ | برخى آثار ديگر به وى نسبت داده شده كه هيچكدام يافت نشده است، همچون الجامع فى الغناء؛ کتاب الجوارح و الصيد؛ حلى الاخبار (الاخيار)؛ رسالة فى مدح الدنيا؛ کتاب الزهر و الرياض؛ سرقات الشعراء. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == |
ویرایش