ابن ابی‌زید، عبدالله بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن ابى‌زيد جامع مذهب امام مالك و شارح اقوال وى بود و با تبيين مذهب مالكى، گسترش آن را آسان ساخت و حامى و مدافع آن مذهب شد و به قول [[ذهبى]]، رياست اين مذهب بر وى ختم شد. وى تحت تأثير تصوف نيز قرار گرفته بود، ولى با تندروى‌ها و كرامات متصوفه مخالف بود. ابن ابى‌زيد داراى دانشى گسترده، حافظه‌اى خوب، محفوظاتى بسيار و قلمى فصيح بود و به آنچه مى‌گفت معرفت داشت؛ صالح، عفيف و پرهيزگار بود. در اصول بر شيوه گذشتگان بود، ولى از علم كلام چيزى نمى‌دانست و تأويل نمى‌كرد. ظاهراً ميان او و ابن تبان، يكى ديگر از علماى قيروان معارضه‌اى بوده است؛ چنان‌كه نوشته‌اند: وقتى بر سر مسئله‌اى در ايمان كه بر علماى قيروان عرضه شده بود، ميان آن دو خلاف افتاد. گفته‌اند كه على بن احمد بن اسماعيل معتزلى بغدادى به ابن ابى‌زيد نامه نوشت و او را به پيروى از آراى خويش فراخواند، اما ابن ابى‌زيد آن را رد كرد. رد او فشرده‌اى است از عقيده اشعريان مغرب كه مقدمه كتاب «الرسالة» او را تشكيل داده است. على بن ابوعبدالله قطّان در منزلت ابن ابى‌زيد گفته است كه از او تقليد نكردم تا آنكه نسايى را ديدم كه از او تقليد مى‌كند.