۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اردبیلی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب'
جز (جایگزینی متن - 'نجاشى' به 'نجاشى') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اين كه او در چه تاريخى به اصفهان آمده است، مشخص نيست. تنها مى‌توان گفت كه به هنگام صدور اجازه مجلسى، نمى‌بايست سنش از 40 سال كمتر بوده باشد. به روايت آقا رضى قزوينى، او در كربلا درگذشته است. | اين كه او در چه تاريخى به اصفهان آمده است، مشخص نيست. تنها مى‌توان گفت كه به هنگام صدور اجازه مجلسى، نمى‌بايست سنش از 40 سال كمتر بوده باشد. به روايت آقا رضى قزوينى، او در كربلا درگذشته است. | ||
اهميت وى به سبب تأليف | اهميت وى به سبب تأليف کتاب «جامع الرواة» در موضوع رجال اماميه است. وى در مقدمه کتاب خود، كوشيده است كه احوال راويان را بر اساس شناخت طبقه روايى هر يك از آنان بررسى كند، زيرا به سبب ناشناخته بودن گروهى از راويان حديث، شمارى از احاديث، غير قابل اعتماد مى‌نمودند. | ||
وى براى برطرف كردن ناآگاهى‌هاى علما از احوال راويان و نيز تبيين نام‌هاى مشترك ميان آنان، كتب اربعه حديثى شيعه و نيز «الفهرست» شيخ طوسى و «الفهرست» منتجب الدين و همچنين دو مشيخه صدوق و طوسى را مورد بررسى قرار داده است. | وى براى برطرف كردن ناآگاهى‌هاى علما از احوال راويان و نيز تبيين نام‌هاى مشترك ميان آنان، كتب اربعه حديثى شيعه و نيز «الفهرست» شيخ طوسى و «الفهرست» منتجب الدين و همچنين دو مشيخه صدوق و طوسى را مورد بررسى قرار داده است. | ||
در واقع اثر او، همچون شرحى بر | در واقع اثر او، همچون شرحى بر کتاب تلخيص المقال استرابادى، همراه با اضافاتى از کتاب‌هاى ديگر، به ويژه الفهرست منتجب الدين است. همچنين وى در اين کتاب، به ذكر برخى علماى متأخر شيعه پرداخته است. به هر حال، کتاب او، در تشخيص مشتركات، كارآيى بسيار دارد. جالب اين است كه او در اين اثر، به اختلاف نسخه‌هاى کتاب‌هاى حديث در ذكر نام راويان توجه داشته و آن‌ها را بررسى كرده است. | ||
تاريخچه تأليفات رجال‌شناسى نشان مى‌دهد كه پس از عصر شيخ طوسى و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، | تاريخچه تأليفات رجال‌شناسى نشان مى‌دهد كه پس از عصر شيخ طوسى و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، کتاب‌هاى «معالم العلماء» و «خلاصة الاقوال» علامه حلى كمك اندكى به علم رجال امامى كردند و از آن پس، گرچه «رجال كبير» استرابادى «منهج المقال» و نيز «نقد الرجال» تفرشى نوشته شد، اما هيچ كدام به اندازه اثر اردبيلى، مرجع فقها نبودند. | ||
اردبيلى، تأليف | اردبيلى، تأليف کتاب خود را در 19 ربيع الاول 1100 به پايان رسانيد. او اين اثر را در مدت 25 سال تأليف كرده بود و آنگاه كه تأليف آن به پايان رسيد، شاه سليمان صفوى دستور داد تا نسخه‌اى بر اساس اصل مؤلف براى وى استنساخ شود و بعد از آنكه كاتب تصميم به استنساخ كرد، اردبيلى جماعتى از علماى آن دوره را به حجره خود در مدرسه مباركيه دعوت كرد و به انشاى آنان، خطبه کتاب را برنوشت. اينان شامل: علامه مجلسى، آقا جمال خوانسارى، سيد علاءالدين گلستانه، ميرزا محمد رحيم عقيلى و چند تن ديگر بودند. | ||
اردبيلى | اردبيلى کتاب ديگرى نيز در رجال با عنوان «تصحيح الاسانيد» نوشته بود كه خلاصه‌اى از آن را در انتهاى کتاب جامع الرواة خود آورده است. اين کتاب درباره طرق شيخ طوسى به اصحاب اصول و مصنفات است كه بر اساس مشيخه و الفهرست وى و نيز اسانيد «تهذيب الاحكام» و «الاستبصار» گردآورى شده است. | ||
== منبع مقاله:== | == منبع مقاله:== | ||