فتوت‌نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

فتوت یا آئین جوانمردی عنوان مسلکی صوفیانه است که در بسیاری از کشور‌های اسلامی رواج داشت. این آئین، شکلی از خدمت‌‌گزاری به جامعه و انسان‌‌ها با مرام و آداب ویژه بود. فتوت بر جنبه‌‌های اخلاقی اسلام تأکید داشت و از لحاظ اجتماعی وسیله‌‌ای برای دستگیری از فقیران و موجب استیصال ستمگران می‌‌شد.<ref>ر.ک: محمد ریاض، ص 11</ref>

سید علی همدانی رساله فتوتیه را به سبک منشیان و نویسندگان قرن هشتم هجری نگاشته که گاهی ساده و روان و گاهی مصنوع و مسجع بوده ولی کمتر مشکل و کلفَت‌آور است.<ref>ر.ک: محمد ریاض، ص 142</ref>وی از آیه‌های قرآن، حدیث‌های پیامبر(ص)، سخنان بزرگان و صوفیان و نیز شعرهای دیگران برای تأیید گفته‌های خود بهره برده است. این رساله -فتوتیه- تنها اثری است که موجودیت و چگونگی مسلک فتوت و اخیت را در قرن هشتم هجری در ایران به گونۀ کامل واضح می‌سازد.<ref>ر.ک: محمد ریاض، ص 143</ref>نویسنده فتوت را با تصوف یکی دانسته است.<ref>ر.ک: محمد ریاض، ص 144</ref>وی تشکیلات منظم فتوت را نوشته و در پایان رساله‌اش سلسله خرقۀ فتوت را درج کرده است.<ref>ر.ک: سید علی همدانی، ص 191</ref>