۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شـ' به 'ش') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''تفسیر یعقوب چرخی فارسی'''، نوشته [[چرخی، یعقوب بن عثمان|یعقوب بن عثمان بن محمود بن محمد غزنوی چرخی]](متوفای851ق) از عارفان قرن هشتم و نهم هجری و از پیشوایان فرقة نقشبندیه است. [[چرخی، یعقوب بن عثمان|چرخی]] در کتابش تسمیه، تعویذ، سورۀ فاتحه و جزء -پارۀ- بیست و نهم و سی ام قرآن را تفسیر کرده است. این کتاب در شمار تفاسیر عرفانی ـ اخلاقی جـای دارد و منتخبی از تفسیر کشاف و کواشی میباشد.<ref>ر.ک: چرخی، ص 2</ref>اندرزهای مصنف -که با معانی عرفانی و کلمات حکمت آمیخته شده- اصحاب طریقت را بهره میدهد.<ref>ر.ک: غضنفر، ص صاد</ref>این کتاب به همت محمدعبدالرحمن غضنفر با افزودن رسالۀ اسرار قرآنی، تألیف [[نانوتوی، محمد قاسم|محمدقاسم نانوتوی]] و نیز درج زندگانی و آثار مصنف به آن چاپ شده است. | '''تفسیر یعقوب چرخی فارسی'''، نوشته [[چرخی، یعقوب بن عثمان|یعقوب بن عثمان بن محمود بن محمد غزنوی چرخی]](متوفای851ق) از عارفان قرن هشتم و نهم هجری و از پیشوایان فرقة نقشبندیه است. [[چرخی، یعقوب بن عثمان|چرخی]] در کتابش تسمیه، تعویذ، سورۀ فاتحه و جزء -پارۀ- بیست و نهم و سی ام قرآن را تفسیر کرده است. این کتاب در شمار تفاسیر عرفانی ـ اخلاقی جـای دارد و منتخبی از تفسیر کشاف و کواشی میباشد.<ref>ر.ک: چرخی، ص 2</ref>اندرزهای مصنف -که با معانی عرفانی و کلمات حکمت آمیخته شده- اصحاب طریقت را بهره میدهد.<ref>ر.ک: غضنفر، ص صاد</ref>این کتاب به همت محمدعبدالرحمن غضنفر با افزودن رسالۀ اسرار قرآنی، تألیف [[نانوتوی، محمد قاسم|محمدقاسم نانوتوی]] و نیز درج زندگانی و آثار مصنف به آن چاپ شده است. | ||
تفسير صوفیانۀ چرخى از کتابهای تفسيری ابن عباس، حقايق و بصاير، مصابيح، | تفسير صوفیانۀ چرخى از کتابهای تفسيری ابن عباس، حقايق و بصاير، مصابيح، كواشى، كشاف، شرح كشاف، تيسير، وسيط و تفسير كبير بهره برده است.<ref>ر.ک: کهدویی، ص 217</ref> | ||
نثر تفسير چرخى ساده و روان است و نثرهاى خواجه عبد اللّه انصارى را به همراه ابياتى فـراوان از سنايى، جلال الدين محمد بلخى(مولوى)، خاقانی، سنایی، ابوسعید ابوالخیر، ابن الفارض و دیگر شعرای نامی با رنگ و بوى عرفان، چاشنى ساخته است.<ref>ر.ک: همان، ص 217</ref> | نثر تفسير چرخى ساده و روان است و نثرهاى خواجه عبد اللّه انصارى را به همراه ابياتى فـراوان از سنايى، جلال الدين محمد بلخى(مولوى)، خاقانی، سنایی، ابوسعید ابوالخیر، ابن الفارض و دیگر شعرای نامی با رنگ و بوى عرفان، چاشنى ساخته است.<ref>ر.ک: همان، ص 217</ref> |
ویرایش