۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
ابن سيده پس از تكميل تحصيلات خود به دانيه رفت. علت مهاجرت او به درستى روشن نيست؛ اما احتمالاً تحولات سياسى و ناامنىهاى حاصل از آن از عوامل اين مهاجرت بوده است. در آن زمان شرق اندلس در دست موالى عامريان بود و مجاهد عامرى كه مردى فاضل و دانشدوست بود، بر دانيه حكم مىراند. ابن سيده به خدمت وى درآمد و از الطاف او بهرهمند شد و به درخواست وى دو لغتنامهى معروف خود «المحكم» و «المخصص» را تأليف كرد؛ اما پس از مرگ مجاهد و به قدرت رسيدن فرزندش اقبال الدوله روابط ابن سيده با امير به تيرگى گراييد و او به ناچار از دانيه گريخت؛ اما چندى بعد با سرودن قصيدهاى در مدح امير دل او را به دست آورد و به دانيه بازگشت و سرانجام در همانجا درگذشت. | ابن سيده پس از تكميل تحصيلات خود به دانيه رفت. علت مهاجرت او به درستى روشن نيست؛ اما احتمالاً تحولات سياسى و ناامنىهاى حاصل از آن از عوامل اين مهاجرت بوده است. در آن زمان شرق اندلس در دست موالى عامريان بود و مجاهد عامرى كه مردى فاضل و دانشدوست بود، بر دانيه حكم مىراند. ابن سيده به خدمت وى درآمد و از الطاف او بهرهمند شد و به درخواست وى دو لغتنامهى معروف خود «المحكم» و «المخصص» را تأليف كرد؛ اما پس از مرگ مجاهد و به قدرت رسيدن فرزندش اقبال الدوله روابط ابن سيده با امير به تيرگى گراييد و او به ناچار از دانيه گريخت؛ اما چندى بعد با سرودن قصيدهاى در مدح امير دل او را به دست آورد و به دانيه بازگشت و سرانجام در همانجا درگذشت. | ||
ابن سيده در رشتههاى مختلف از جمله شعر و ادب و تاريخ عرب، دانشى گسترده داشته، اما شهرت وى بيشتر در علم لغت است. خود او ظاهراً در مقام خودستايى، علم لغت را كمترين بضاعت و سادهترين هنر خويش دانسته است. آثار لغوى ابن سيده عمدتاً مبتنى بر تأليفات لغويان بزرگ است. وى ضمن باليدن به مقام علمى خود و متهم كردن پيشينيان به اقتباس و تقليد از يكديگر، نويد تجدد و نوآورى در آثار خود داده است، اما در عمل نه تنها وعدهى او تحقق نيافته، بلكه خود وى نيز در هر دو اثر لغوى خود، بىپروا بسيارى از مطالب متقدمان را بدون ذكر نام آنان اقتباس كرده است؛ تا آنجا كه در مقدمهى المخصص، قسمتى از | ابن سيده در رشتههاى مختلف از جمله شعر و ادب و تاريخ عرب، دانشى گسترده داشته، اما شهرت وى بيشتر در علم لغت است. خود او ظاهراً در مقام خودستايى، علم لغت را كمترين بضاعت و سادهترين هنر خويش دانسته است. آثار لغوى ابن سيده عمدتاً مبتنى بر تأليفات لغويان بزرگ است. وى ضمن باليدن به مقام علمى خود و متهم كردن پيشينيان به اقتباس و تقليد از يكديگر، نويد تجدد و نوآورى در آثار خود داده است، اما در عمل نه تنها وعدهى او تحقق نيافته، بلكه خود وى نيز در هر دو اثر لغوى خود، بىپروا بسيارى از مطالب متقدمان را بدون ذكر نام آنان اقتباس كرده است؛ تا آنجا كه در مقدمهى المخصص، قسمتى از کتاب الخصائص ابن جنى، را بىكم و كاست برگرفته و در لابهلاى مطالب خود گنجانده است.ابن سيده در منطق نيز دست داشت، چنانكه به روايت ابن صاعد، کتابى بزرگ در اين فن نوشت و در آن از آراء متى بن يونس پيروى كرد. | ||
از شاگردان ابن سيده دو تن به نامهاى ابوعبدالله محمد بن خلصة و ابوبكر محمد بن خلف معروف به ابن طرشميل شناخته شدهاند. | از شاگردان ابن سيده دو تن به نامهاى ابوعبدالله محمد بن خلصة و ابوبكر محمد بن خلف معروف به ابن طرشميل شناخته شدهاند. |
ویرایش