۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR18246J1.jpg | عنوان =دور الشيعة في الحديث و الرجال نشأ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''دور الشيعة في الحديث و الرجال نشأة و تطورا'''، عنوان اثری است یک جلدی به زبان عربی از آیتالله جعفر سبحانی با موضوع علوم حدیث. نویسنده در این اثر به بیان نقش حدوثی و بقایی شیعه در علوم حدیث و رجال پرداخته است. مطالب این کتاب در دو بخش اصلی مطرح شده و نویسنده در این اثر در پی دفع شبهاتی که در انشاء حدیث از سوی برخی علمای اهل تسنن درباره شیعه مطرح میشود، میباشد. برخی علمای اهل تسنن، آغاز پرداختن علمای شیعه به رجال را قرن 4 و 5 هجری میدانند. | '''دور الشيعة في الحديث و الرجال نشأة و تطورا'''، عنوان اثری است یک جلدی به زبان عربی از [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله جعفر سبحانی]] با موضوع علوم حدیث. نویسنده در این اثر به بیان نقش حدوثی و بقایی شیعه در علوم حدیث و رجال پرداخته است. مطالب این کتاب در دو بخش اصلی مطرح شده و نویسنده در این اثر در پی دفع شبهاتی که در انشاء حدیث از سوی برخی علمای اهل تسنن درباره شیعه مطرح میشود، میباشد. برخی علمای اهل تسنن، آغاز پرداختن علمای شیعه به رجال را قرن 4 و 5 هجری میدانند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب حاوی مقدمه مؤلف، تقدیریه و محتوای مطالب در دو مقام اصلی است که هرکدام دارای فصولی است. در نگارش این اثر بهجز قرآن کریم، از 200 منبع فارسی و عربی بهره برده شده و منابع بهترتیب حروف الفبا در نام کتاب، ذکر شده است. | کتاب حاوی مقدمه مؤلف، تقدیریه و محتوای مطالب در دو مقام اصلی است که هرکدام دارای فصولی است. در نگارش این اثر بهجز قرآن کریم، از 200 منبع فارسی و عربی بهره برده شده و منابع بهترتیب حروف الفبا در نام کتاب، ذکر شده است. | ||
از جمله منابع کتاب میتوان آثار الحجة محمد بن علی بن حسین | |||
از جمله منابع کتاب میتوان [[آثار الحجة]] [[شریف رازی، محمد|محمد بن علی بن حسین رازی]]، [[سیرة الأئمة الاثني عشر علیهمالسلام|الأئمة الاثنا عشر]] [[حسنی، سید هاشم معروف|هاشم معروف حسنی]]، [[إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات|إثبات الهداة]] شیخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|حر عاملی]]، [[إثبات الوصية للإمام علي بن أبيطالب|إثبات الوصية]] [[مسعودی، علی بن حسین|علی بن حسین مسعودی]]، [[اثر آفرینان|اثرآفرینان]] تألیف انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تحت اشراف دکتر [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسین نوایی]]، [[الإجازة الكبيرة]] [[جزائری، سید عبدالله بن نورالدین|عبدالله موسوی جزایری تستری]]، [[الأخبار الطوال]] [[دینوری، احمد بن داود|احمد بن داود دینوری]] و... را نام برد<ref>ر.ک: منابع کتاب، ص457-480</ref>. | |||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
دوم: علمای شیعه به تألیف کتابهای رجال و ترجمه احوال صحابه و تابعین و روات از ائمه اهلبیت(ع) در قرن اول و پس از آن، قیام کردهاند. استاد اجازه من، علامه طهرانی میفرمود: بزرگان علمای شیعه به تألیف کتاب واحد در رجال اکتفا نکردهاند، بلکه هرکدام حداقل 3 کتاب را نگاشتهاند؛ مانند شیخ صدوق و شیخ طوسی و دیگران. این اهتمام از اینان کاشف از اهمیت این نوع از تألیف نزد آنان بوده که عمر عزیزشان را صرف نگارش آن کردهاند؛ چراکه عالمِ به احتیاج مسلمانان پس از خودشان به این کتابها بودند؛ چون فقها باید در استنباط احکام به احوال رجال احادیث مرویه از ائمه(ع) در کتابهایشان، مراجعه کنند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7-9</ref>. | دوم: علمای شیعه به تألیف کتابهای رجال و ترجمه احوال صحابه و تابعین و روات از ائمه اهلبیت(ع) در قرن اول و پس از آن، قیام کردهاند. استاد اجازه من، علامه طهرانی میفرمود: بزرگان علمای شیعه به تألیف کتاب واحد در رجال اکتفا نکردهاند، بلکه هرکدام حداقل 3 کتاب را نگاشتهاند؛ مانند شیخ صدوق و شیخ طوسی و دیگران. این اهتمام از اینان کاشف از اهمیت این نوع از تألیف نزد آنان بوده که عمر عزیزشان را صرف نگارش آن کردهاند؛ چراکه عالمِ به احتیاج مسلمانان پس از خودشان به این کتابها بودند؛ چون فقها باید در استنباط احکام به احوال رجال احادیث مرویه از ائمه(ع) در کتابهایشان، مراجعه کنند<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص7-9</ref>. | ||
آیتالله | [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیتالله سبحانی]]، سپس در ادامه مطالب در مقدمه کتاب، اندکی درباره تدوین حدیث پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) توضیح میدهد تا مشخص شود که آیا اهل سنت به این انتساب مستحقترند یا شیعه<ref>ر.ک: همان، ص10-14</ref>. | ||
مطالب کتاب در دو مقام واقع شده است؛ نویسنده در مقام اول، اهتمام شیعه به کتابت حدیث و نقل و نشرش به شکل مستقل را بررسی کرده است. او در مقام دوم: نامهای اصحاب جرح و تعدیل از مؤلفان و صاحبنظران در حدیث و اهتمامکنندگان به آن تا زمان حاضر را بررسی کرده است. نویسنده متذکر میشود: احیانا در این میان اگر کسی از قلم افتاده باشد از روی قصور بوده نه تقصیر<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref>. | مطالب کتاب در دو مقام واقع شده است؛ نویسنده در مقام اول، اهتمام شیعه به کتابت حدیث و نقل و نشرش به شکل مستقل را بررسی کرده است. او در مقام دوم: نامهای اصحاب جرح و تعدیل از مؤلفان و صاحبنظران در حدیث و اهتمامکنندگان به آن تا زمان حاضر را بررسی کرده است. نویسنده متذکر میشود: احیانا در این میان اگر کسی از قلم افتاده باشد از روی قصور بوده نه تقصیر<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref>. | ||