۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
وى بنا به شيوه معهود اهل شعر و ادب، نسبت به فرقه و مذهب خاصى تعصب نداشت و در معاشرت با پيروان هر مذهب و فرقهاى، خود را هم عقده آنان وانمود مىكرد، چنانكه او را «حنفى مذهب و حنبلى اعتقاد» توصيف كردهاند. | وى بنا به شيوه معهود اهل شعر و ادب، نسبت به فرقه و مذهب خاصى تعصب نداشت و در معاشرت با پيروان هر مذهب و فرقهاى، خود را هم عقده آنان وانمود مىكرد، چنانكه او را «حنفى مذهب و حنبلى اعتقاد» توصيف كردهاند. | ||
وى درويش مسلك و اهل عرفان بود و رفتار و كردار صوفيانهاش به مذاق اهل شرع خوش نمىآمد و باعث طعن او مىگرديد. از اينرو ابن قطّان، فقيه شافعى معاصرش، نشست و برخاست با ستمگران و ميگساران را بر او عيب گرفته است. در عين حال، با انديشه وحدت وجود هم سخت مخالف بود و طرفداران آن، به خصوص ابن فارض را بسيار نكوهش مىكرد و خوددارى از مديحهسرايى براى حضرت محمد(ص) را بر او عيب مىگرفت و قصايد عارفانه او را يكبهيك، با قصايدى در مدح آن حضرت(ص) جواب مىگفت و از آنها | وى درويش مسلك و اهل عرفان بود و رفتار و كردار صوفيانهاش به مذاق اهل شرع خوش نمىآمد و باعث طعن او مىگرديد. از اينرو ابن قطّان، فقيه شافعى معاصرش، نشست و برخاست با ستمگران و ميگساران را بر او عيب گرفته است. در عين حال، با انديشه وحدت وجود هم سخت مخالف بود و طرفداران آن، به خصوص ابن فارض را بسيار نكوهش مىكرد و خوددارى از مديحهسرايى براى حضرت محمد(ص) را بر او عيب مىگرفت و قصايد عارفانه او را يكبهيك، با قصايدى در مدح آن حضرت(ص) جواب مىگفت و از آنها کتابى فراهم آورد و وصيت كرد كه آن کتاب را همراه پيكرش به خاك بسپارند. | ||
مجموع تأليفات وى را بالغ بر شصت مورد ذكر كردهاند كه عمدتاً جُنگهاى كوچك و بزرگ ادبى هستند و نوعاً از ساختهها و سرودههاى نظم و نثر خود او فراهم آمدهاند. مهمترين آنها عبارتند از «سكردان السلطان» كه او را به عنوان «صاحب سكرادن» معروف گردانيده است. نام كامل | مجموع تأليفات وى را بالغ بر شصت مورد ذكر كردهاند كه عمدتاً جُنگهاى كوچك و بزرگ ادبى هستند و نوعاً از ساختهها و سرودههاى نظم و نثر خود او فراهم آمدهاند. مهمترين آنها عبارتند از «سكردان السلطان» كه او را به عنوان «صاحب سكرادن» معروف گردانيده است. نام كامل کتاب، «سكردان السلطان الملك الناصر» است كه آن را در 757ق1356/م تأليف كرد و به ملك ناصر ابو المحاسن حسن بن محمّد بن قلاوون، ششمين فرمانرواى ترك در مصر تقديم نمود. کتاب مذكور تاكنون چندين بار، از جمله در 1317ق1899/م در مطبعه ميمنيه مصر در حاشيه کتاب «المخلاه» منسوب به شيخ بهائى به چاپ رسيده است. | ||
اثر مشهور ديگر وى «ديوان الصبابه» است كه به نظم و نثر و در بيان عشق و عاشقى و شرح حال عاشقان فراهم آمده است. اين | اثر مشهور ديگر وى «ديوان الصبابه» است كه به نظم و نثر و در بيان عشق و عاشقى و شرح حال عاشقان فراهم آمده است. اين کتاب، طرفداران وحدت وجود را برآشفت و لسان الدين ابن الخطيب، اديب و عارف معاصر وى را بر آن داشت تا کتاب «روضه التعريف بالحب الشريف» را در ردّ آن بنويسد و جان خود را نيز بر سر اين تأليف بگذارد. اين کتاب نيز تاكنون چندين بار در مصر، همچنين در 1972م در بيروت به چاپ رسيده است. | ||
==آثار:== | ==آثار:== | ||
ویرایش