۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن خطیب، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب'
جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون' به 'ابن خلدون') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«ابوعبدالله محمد بن عبد الله بن سعيد بن عبد الله بن سعيد بن على بن احمد سلمانى»، مشهور به «ذوالرياستين» (رياست شمشير و قلم يا وزارت و | «ابوعبدالله محمد بن عبد الله بن سعيد بن عبد الله بن سعيد بن على بن احمد سلمانى»، مشهور به «ذوالرياستين» (رياست شمشير و قلم يا وزارت و کتابت) و ملقب به «لسان الدين»، وزير، طبيب، مورخ و فقيه مالكى اندلسى است كه در 713ق / 1313م به دنيا آمد. | ||
دودمان وى را ازآن‌رو سلمانى ناميده‌اند كه نسبشان به مراد، يكى از تيره‌هاى قحطانى ساكن ناحيه سلمان يمن مى‌رسد. خاندان وى كه نخست به شام رفته بودند، در پى فتح اندلس، بدان سرزمين كوچيدند و در آنجا رحل اقامت افكندند و به بنى وزير مشهور شدند. از آنجا كه نياى وى به لوشه (در غرب غرناطه) رفت و خطيب و قاضى آنجا شد، از آن پس فرزندانش به بنى خطيب مشهور شدند. | دودمان وى را ازآن‌رو سلمانى ناميده‌اند كه نسبشان به مراد، يكى از تيره‌هاى قحطانى ساكن ناحيه سلمان يمن مى‌رسد. خاندان وى كه نخست به شام رفته بودند، در پى فتح اندلس، بدان سرزمين كوچيدند و در آنجا رحل اقامت افكندند و به بنى وزير مشهور شدند. از آنجا كه نياى وى به لوشه (در غرب غرناطه) رفت و خطيب و قاضى آنجا شد، از آن پس فرزندانش به بنى خطيب مشهور شدند. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
و... | و... | ||
او مجلس درس نداشت تا شاگردان زيادى داشته باشد؛ بااين‌حال، روزگارى كه در ديوان انشاى سلاطين نصرى كار مى‌كرد، كسانى زيردست او | او مجلس درس نداشت تا شاگردان زيادى داشته باشد؛ بااين‌حال، روزگارى كه در ديوان انشاى سلاطين نصرى كار مى‌كرد، كسانى زيردست او کتابت و ترسل آموختند و عده‌اى نيز از او اجازه روايت گرفتند، از جمله: عبد الله بن زمرك، ابن المهنّا، ابوبكر بن جزى، ابوعبدالله الشريشى، ابومحمد عطية بن يحيى المحاربى و احمد بن سليمان بن فركون. | ||
«الإحاطة في أخبار غرناطة»، بلندآوازه‌ترين اثر وى مى‌باشد. اين اثر، گونه‌اى دائرةالمعارف مربوط به غرناطه در تمام دوره اسلامى تا زمان مؤلف و از مهم‌ترين مراجع تاريخ اندلس شمرده مى‌شود. وى در اين | «الإحاطة في أخبار غرناطة»، بلندآوازه‌ترين اثر وى مى‌باشد. اين اثر، گونه‌اى دائرةالمعارف مربوط به غرناطه در تمام دوره اسلامى تا زمان مؤلف و از مهم‌ترين مراجع تاريخ اندلس شمرده مى‌شود. وى در اين کتاب، مأخذ اطلاعات خود را به دست مى‌دهد و گذشته از کتاب‌هاى ديگر خود، به بسيارى از مشاهدات و روابط شخصى و اسناد رسمى، استناد مى‌كند. | ||
== برخى ديگر از آثار او عبارتند از:== | == برخى ديگر از آثار او عبارتند از:== | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
7. روضة التعريف بالحب الشريف؛ | 7. روضة التعريف بالحب الشريف؛ | ||
8. ريحانة | 8. ريحانة الکتاب و نجعة المنتاب؛ | ||
9. الكتيبة الكامنة في شعراء المائة الثامنة؛ | 9. الكتيبة الكامنة في شعراء المائة الثامنة؛ | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
و... | و... | ||
اين | اين کتاب‌هاى فراوان و گوناگون، حاكى از جامعيت علمى وى است. معاصران او، وى را به قدرت در شعر و ترسل، تسلط در ستايش و نكوهش و آگاهى بر علوم عقلى و نقلى ستوده و شاعر اندلس و مغرب و از پيشوايان موشح و زجل در عصر خود خوانده‌اند. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||