الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="boxTitle"><big>'''[[تفسیر سورة هل أتی]]'''</big></div>

[[پرونده:NUR11666J1.jpg|بندانگشتی|تفسیر سورة هل أتی|175px]]

'''تفسير سورة هل أتى'''، صورت مكتوب درس‌هاى هفتگى علامه [[عاملی، جعفر مرتضی|سيد جعفر مرتضى عاملى]] (متولد 1364ق) درباره تفسير سوره دهر است كه به نام سوره «هل أتى» و «انسان» نيز ناميده مى‌شود. اين كتاب به زبان عربى تدوين شده است.

در كتاب حاضر، بحث‌هاى سودمندى از نظر تاريخى، اخلاقى و تربيتى مطرح شده است. برخى از نكات ممتاز در اين تفسير چنين است:

# نویسنده در تفسير آيه ''' «إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَة أَمْشاجٍ» '''، با طرح اين پرسش كه چرا چنين نگوييم كه بحث قرآنى درباره انسان بر طبق اصطلاحات عارفان بيان شده است؟! پاسخ داده است كه اين مطلب صحيح نيست؛ چون خداوند فرموده: ''' «إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا» ''' و ''' «بِلِسانٍ عَرَبِي مُبِين» '''؛ يعنى او به زبان بشر از آن نظر كه بشر است و لغاتى كه آنان براى حاجاتشان وضع كرده‌اند سخن مى‌گويد، نه بر طبق اصطلاحاتى كه در علوم گوناگون معين شده است.

# نویسنده در بحث از آيه ''' «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا» '''، اين پرسش را طرح كرده كه باآنكه در اينجا بحث از هدايت و ضلالت است، چرا تعبير «شاكرا» آمده و چرا در اين آيه اين كلمه به‌صورت اسم فاعل آمده و به صورت شكور نيامده است؟ و پاسخ داده است كه چون انسان نمى‌تواند به معناى واقعى كلمه، شكور باشد، بلكه او نمى‌تواند يك شكر براى خدا به‌جا آورد؛ چون هر شكرى، نعمتى است و سپاسى لازم دارد و.....

# نویسنده در تفسير آيه ''' «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً» '''، يادآور شده كه هركس در اين آيه تأمّل كند مى‌يابد كه تعبير «عَلى حُبِّهِ»، جمله اعتراضيه است و اين نكته را مى‌رساند كه آنان باآنكه طعام را دوست دارند آن را در راه خدا انفاق مى‌كنند و اين جمله براى رساندن معناى ايثار لازم است. اين آيه مى‌خواهد اين مطلب را برساند كه اين بزرگواران خودشان بيشتر از همه نياز به اين طعام دارند، ولى در سه روز پياپى اين چنين ايثار مى‌كنند......<div class="mw-ui-button">[[تفسیر سورة هل أتی|'''ادامه''']]</div>