پرش به محتوا

شرح عرفانی غزلهای حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران = [[ختمي لاهوري، عبد الرحمان بن سليمان]] (شارح)
| پدیدآوران = [[ختمی لاهوری، عبد الرحمان بن سلیمان]] (شارح)


[[حافظ، شمس‌الدین محمد]] (سراينده)
[[حافظ، شمس‌الدین محمد]] (سراینده)


[[خرمشاهی، بهاءالدین]] (مصحح و معلق)
[[خرمشاهی، بهاءالدین]] (مصحح و معلق)


[[منصوري، کوروش]] (مصحح و معلق)
[[منصوری، کوروش]] (مصحح و معلق)


[[مطيعي امين، حسين]] (مصحح و معلق)
[[مطیعی امین، حسین]] (مصحح و معلق)
|زبان  
|زبان  
| زبان =فارسی   
| زبان =فارسی   
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏خ‎‏2‎‏ش‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
| موضوع =حافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. ديوان - نقد و تفسير
| موضوع =حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. دیوان - نقد و تفسیر


شعر فارسی - قرن 8ق. - تاريخ و نقد
شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد


حافظ، شمس الدين محمد، - 792ق. - عرفان
حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. - عرفان


|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = نشر قطره  
| ناشر = نشر قطره  
| مکان نشر =ايران - تهران  
| مکان نشر =ایران - تهران  
| سال نشر = 1381ش.   
| سال نشر = 1381ش.   


خط ۳۸: خط ۳۸:
}}
}}


'''شرح عرفانی غزلهای حافظ''' عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمي لاهوري با موضوع ادبیات فارسی، عرفان و شخصیتها. نویسنده در این اثر به شرح، نقد و تفسیر دیوان لسان الغیب، خواجه حافظ شیرازی پرداخته است.
'''شرح عرفانی غزلهای حافظ''' عنوان اثری است 4 جلدی به زبان فارسی از ابوالحسن عبدالرحمان بن سلیمان ختمی لاهوری با موضوع ادبیات فارسی، عرفان و شخصیتها. نویسنده در این اثر به شرح، نقد و تفسیر دیوان لسان الغیب، خواجه حافظ شیرازی پرداخته است.


شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی – ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست، هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح، و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از کشف المحجوب هجویری و تمهیدات عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از فصوص الحکم و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول عنه او یکی مثنوی مولوی و دیگری گلشن راز شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح 463 غزل در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه مصححان کتاب، ص4</ref>
شرح حاضر، شرحی است یکسره عرفانی و حکمی بر اشعار حافظ و کمتر به جنبه‌های زبانی – ادبی شعر حافظ می‌پردازد. زبان و بیان این شرح، دشوار و دیریاب نیست، هرچند که سرشار از اصطلاحات و تعبیرات عرفانی و حکمی است. عرفانی که در این شرح مطرح است، آمیزه‌ای از عرفان عاشقانه و بدون اصطلاح، و عرفان نظری و اصطلاحی است و مؤلف پس از استناد و استشهادهای بسیار به آیات قرآن کریم و احادیث نبوی، از امهات متون عرفانی از کشف المحجوب هجویری و تمهیدات عین‌القضات همدانی گرفته تا آثار ابن عربی، مخصوصا فتوحات و بیش از آن از فصوص الحکم و شروح فارسی و عربی آن، برای شرح هرچه عرفانی‌تر شعر حافظ سود می‌جوید. اساسی‌ترین متون مورد نظر و منقول عنه او یکی مثنوی مولوی و دیگری گلشن راز شیخ محمود شبستری است که بسیار از آنها نقل می‌کند. تأمل در منابع مورد استفاده مؤلف، وسعت دامنه تحقیق و استقصای او را نشان می‌دهد. گفتنی است که این شرح 463 غزل در بر دارد و یکایک ابیات هر غزل را به تفصیل توضیح می‌دهد و تفسیر می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه مصححان کتاب، ص4</ref>
۱٬۴۸۲

ویرایش