۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
در ملکوت حج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شابک =978-964-540-214-1 | | شابک =978-964-540-214-1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18291 | ||
| کتابخوان همراه نور =18291 | | کتابخوان همراه نور =18291 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
#حاجى بايد همواره محبتى را كه از خدا ذخيره كرده، حفظ كند و نيز روزبه‌روز بر عشق و محبت خود نسبت به خدا بيفزايد تا مصداق عينى اين آيه شريفه باشد: ''' و الذين آمنوا أشد حبا لله '''<ref>بقره: 165</ref>؛ «و كسانى كه اهل ايمانند كمال محبت و عشق را براى خدا ذخيره دارند». البته اين وظيفه هر مؤمن است كه شبانه‌روز در تحصيل محبت خدا تلاش كند. بهترين راه دريافت محبت الهى ذكر الله است: «علامة حب الله تعالى حبُّ ذكر الله»؛ «نشانه دوستى خداى تعالى علاقه به ياد اوست»<ref>همان، ص116</ref> | #حاجى بايد همواره محبتى را كه از خدا ذخيره كرده، حفظ كند و نيز روزبه‌روز بر عشق و محبت خود نسبت به خدا بيفزايد تا مصداق عينى اين آيه شريفه باشد: ''' و الذين آمنوا أشد حبا لله '''<ref>بقره: 165</ref>؛ «و كسانى كه اهل ايمانند كمال محبت و عشق را براى خدا ذخيره دارند». البته اين وظيفه هر مؤمن است كه شبانه‌روز در تحصيل محبت خدا تلاش كند. بهترين راه دريافت محبت الهى ذكر الله است: «علامة حب الله تعالى حبُّ ذكر الله»؛ «نشانه دوستى خداى تعالى علاقه به ياد اوست»<ref>همان، ص116</ref> | ||
#الهى! آنگاه كه پوچم هيچ مى‌شوم، احساس مى‌كنم كه زمين هم تحمل مرا ندارد، آسمان مى‌خواهد بر سرم خراب شود. همه مرا مى‌رانند، درحالى‌كه هنوز از زشتى‌هاى درونم بى‌خبرند. الهى! در آن حالات بى‌كسى و رسوايى، تو پذيراى من مى‌شوى و با نغمه اميدآفرين ''' «لا تقنطوا من رحمةالله» '''، مرا به‌سوى خود مى‌خوانى. نسيم مهربانى‌ات غبار نااميدى را از جانم مى‌زدايد، آرامش رفته‌ام را بازمى‌گرداند، مرا دوان دوان به كوى انس تو مى‌رساند، استغفار را بر زبانم جارى مى‌سازد و..<ref>همان، ص182-183</ref> | #الهى! آنگاه كه پوچم هيچ مى‌شوم، احساس مى‌كنم كه زمين هم تحمل مرا ندارد، آسمان مى‌خواهد بر سرم خراب شود. همه مرا مى‌رانند، درحالى‌كه هنوز از زشتى‌هاى درونم بى‌خبرند. الهى! در آن حالات بى‌كسى و رسوايى، تو پذيراى من مى‌شوى و با نغمه اميدآفرين ''' «لا تقنطوا من رحمةالله» '''، مرا به‌سوى خود مى‌خوانى. نسيم مهربانى‌ات غبار نااميدى را از جانم مى‌زدايد، آرامش رفته‌ام را بازمى‌گرداند، مرا دوان دوان به كوى انس تو مى‌رساند، استغفار را بر زبانم جارى مى‌سازد و..<ref>همان، ص182-183</ref> | ||
#نویسنده كه از ذوق شعرى هم برخوردار است، از جمله چنين سروده است:{{شعر}}{{ب|''ستايش سزاى خداى كريم''|2=''خدايى كه رحمان است و رحيم''}}{{ب|''ستايش، خدايى كه دلسوز ماست''|2=''فروغ دل آتش‌افروز ماست''}}{{ب|''ستايش، سزاى خداى غنى است''|2=''سر التفاتش، با چون منى است''}}{{ب|''به غيرش اگر دست يارى دهم''|2=''سرانجام خود را به خوارى دهم''}}{{ب|''سعادت چه جويم سعادت تويى''|2=''كمال سعادت به‌غايت تويى''}}{{ب|''تو باشى در عالم پناهگاه من''|2=''خريدار اشك و غم و آه من''}}{{پایان شعر}} | #نویسنده كه از ذوق شعرى هم برخوردار است، از جمله چنين سروده است:{{شعر}}{{ب|''ستايش سزاى خداى كريم''|2=''خدايى كه رحمان است و رحيم''}}{{ب|''ستايش، خدايى كه دلسوز ماست''|2=''فروغ دل آتش‌افروز ماست''}}{{ب|''ستايش، سزاى خداى غنى است''|2=''سر التفاتش، با چون منى است''}}{{ب|''به غيرش اگر دست يارى دهم''|2=''سرانجام خود را به خوارى دهم''}}{{ب|''سعادت چه جويم سعادت تويى''|2=''كمال سعادت به‌غايت تويى''}}{{ب|''تو باشى در عالم پناهگاه من''|2=''خريدار اشك و غم و آه من''<ref>ر.ک: همان، ص183-184</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||