۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون' به 'ابن خلدون') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
او در ماهيت علم، به 17 قول، در مسئله اشاره كرده و تأكيد مىكند كه نظرات ديگرى نيز وجود دارد كه ذكر آنها كلام را به درازا مىكشاند. او، معتقد است كه فراگيرى علم لذاته و لغيره داراى ارزش است؛ لذتى روحانى است كه لذتى فوق آن وجود ندارد و خود وسيلهاى براى دستيابى به لذات اخروى و سعادت ابدى است. از مطالب خواندنى اين بخش، شيوههاى آموزش قرآن كريم در بلاد مختلف مغرب، اندلس و آفريقاست كه در برخى تنها بر تعليم قرآن تأكيد مىشود و در بعضى، قرآن و حديث را با هم آموزش مىدهند. | او در ماهيت علم، به 17 قول، در مسئله اشاره كرده و تأكيد مىكند كه نظرات ديگرى نيز وجود دارد كه ذكر آنها كلام را به درازا مىكشاند. او، معتقد است كه فراگيرى علم لذاته و لغيره داراى ارزش است؛ لذتى روحانى است كه لذتى فوق آن وجود ندارد و خود وسيلهاى براى دستيابى به لذات اخروى و سعادت ابدى است. از مطالب خواندنى اين بخش، شيوههاى آموزش قرآن كريم در بلاد مختلف مغرب، اندلس و آفريقاست كه در برخى تنها بر تعليم قرآن تأكيد مىشود و در بعضى، قرآن و حديث را با هم آموزش مىدهند. | ||
قنوجى، منشأ تعليم و تعلم را نياز طبيعى بشر مىداند. او، سپس به بيان تاريخچه خط و | قنوجى، منشأ تعليم و تعلم را نياز طبيعى بشر مىداند. او، سپس به بيان تاريخچه خط و کتابت پرداخته و حكمت انزال كتب آسمانى و اقسام مردم به حسب مذاهب و اديان مختلف را مورد بررسى قرار مىدهد. | ||
پيشرفت علوم پس از اسلام، از مطالبى است كه با تقسيمبندى مناسبى ارائه شده است. | پيشرفت علوم پس از اسلام، از مطالبى است كه با تقسيمبندى مناسبى ارائه شده است. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
نامى كه نويسنده براى اين جزء برگزيده، «الرحيق المختوم» است كه در آن، شرح حال بزرگان علوم ادبى، تاريخ، حكمت، منطق، جدل، طب، فقه، نجوم و... را ذكر كرده است. | نامى كه نويسنده براى اين جزء برگزيده، «الرحيق المختوم» است كه در آن، شرح حال بزرگان علوم ادبى، تاريخ، حكمت، منطق، جدل، طب، فقه، نجوم و... را ذكر كرده است. | ||
اولين علمى كه مادر ساير علوم به شمار مىرود و همه به آن نيازمندند، علم لغت است. خليل بن احمد بصرى، صاحب | اولين علمى كه مادر ساير علوم به شمار مىرود و همه به آن نيازمندند، علم لغت است. خليل بن احمد بصرى، صاحب کتاب«العين» و استاد سيبويه، اولين كسى است كه علم عروض را پايهگذارى كرد و پانزده بحر را استخراج نمود. پس از او، علماى بسيارى در صدد تكميل اين علم برآمدند كه در ميان اسامى ذكر شده، نام ابو الحسين رازى قزوينى، ابو نصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] جزرى مىدرخشد. [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، اولين فردى است كه در ذكر علماى انشاء و ادب نيز از او به نيكى ياد شده است. سيد مرتضى، از ديگر دانشمندانى است كه از وى، بهعنوان امام در علم و ادب و شعر ياد شده است. | ||
قنوجى، معتقد است كه علما بر اين مطلب اجماع دارند كه در شعراى مسلمان، مثل اين سه نفر: جرير، فرزدق و أخطل، نيامده است. زمانى كه خبر مرگ فرزدق به جرير رسيد، گريست و گفت به خدا سوگند مىدانم كه پس از او زياد زنده نمىمانم. در اين بخش، در ذيل شرح حال برخى از شعراء، به ابياتى از آنها نيز اشاره شده است. | قنوجى، معتقد است كه علما بر اين مطلب اجماع دارند كه در شعراى مسلمان، مثل اين سه نفر: جرير، فرزدق و أخطل، نيامده است. زمانى كه خبر مرگ فرزدق به جرير رسيد، گريست و گفت به خدا سوگند مىدانم كه پس از او زياد زنده نمىمانم. در اين بخش، در ذيل شرح حال برخى از شعراء، به ابياتى از آنها نيز اشاره شده است. | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
انصاف آن است كه قنوجى در ذكر علماى علوم مختلف، به انصاف برخورد كرده، اما در مورد علماى فقه، به ذكر علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت اكتفا كرده و ذكرى از علماى فقه شيعى كه آثار عظيم و گرانسنگى را تأليف كردهاند، نشده است و اين شيوه، با روحيه تحقيق سازگار نيست. | انصاف آن است كه قنوجى در ذكر علماى علوم مختلف، به انصاف برخورد كرده، اما در مورد علماى فقه، به ذكر علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت اكتفا كرده و ذكرى از علماى فقه شيعى كه آثار عظيم و گرانسنگى را تأليف كردهاند، نشده است و اين شيوه، با روحيه تحقيق سازگار نيست. | ||
آنچه در انتهاى اين نوشتار آمده است، ذكر علماى يمن، هند و قنوج و شرح حال قنوجى به قلم خودش و نيز يك خاتمه است كه عمده مطالبش در باره تصحيح | آنچه در انتهاى اين نوشتار آمده است، ذكر علماى يمن، هند و قنوج و شرح حال قنوجى به قلم خودش و نيز يك خاتمه است كه عمده مطالبش در باره تصحيح کتاب مىباشد. | ||
== وضعيت | == وضعيت کتاب == | ||
پاورقى و فهارس | پاورقى و فهارس کتاب، توسط احمد شمس الدين به انجام رسيده است. بيشتر پاورقىها در معرفى منابع و اعلام است. فهرست مطالب، در انتهاى هر يك از مجلدات و فهارس زير در پايان جلد سوم ذكر شده است: | ||
1. آيات قرآنى؛ | 1. آيات قرآنى؛ | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
مقدمه و متن | مقدمه و متن کتاب. | ||
ویرایش