تفسیر ابن فورک: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن فورک، محمد بن حسن|ابن فورک]] یکی از استادان [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] و مؤلف تفسیری به شیوه جدل رایج در تألیفات کلامی و فلسفی یعنی همان روش سوال و جواب است. ثعالبی در تفسیر خود از تفسیر ابن فورک یاد کرده است.<ref>ر.ک: مشرف، مریم، استاد تصوف و عالم قرآنی؛ ابوالقاسم قشیری و «لطائف الاشارات»، ص139-140</ref>

وی به ترتیب سوره‌ها در مصحف به سراغ تفسیر آنها می‌رود و آن مقداری را که برای تفسیرش نیاز دارد، برمی‌گزیند؛ این مقدار معمولا در حدود 10 آیه یا کمتر می‌شود. ابن فورک پس از این گزینش به سراغ تفسیر آن آیات می‌رود. او ابتدا معنی لغوی را ذکر می‌کند و گاه در این جنبه بر برخی آیات مفسره بسنده می‌کند. روایات وارده در سلف را در تفسیر آیه بدون اسناد می‌آورد. اقوال فقها را هرچند در آیات الاحکام باشد، ذکر می‌کند. وجوه اعرابی برخی آیات را روشن می‌نماید و قرائات وارده در آیاتی که تفسیرشان کرده را ذکر می‌کند؛ او در این باب، غالبا به قرائات سبع بسنده می‌نماید.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص47</ref>