۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم: تفاوت میان نسخه‌ها
←وابسته‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شيخ‌الإسلام (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| | |||
'''احمد بن عبدالحلیم بن تیمیة حرّانی''' (۶۶۱-۷۲۸ق)، فقیه حنبلی و سلفی، محدث، مبتکر و بنیان‌گذار نظریه وهابیت، یکى از شخصیت‌هاى مشهور جهان اسلام است که در اندیشۀ دینى و معنوى عصر خود و اعصار بعد از خود اثر بسیار مهمى داشته و از افراد معدود بحث‌انگیز و مورد مناقشه در سر تا سر قرون بعد از زمان خویش بوده است. | '''احمد بن عبدالحلیم بن تیمیة حرّانی''' (۶۶۱-۷۲۸ق)، فقیه حنبلی و سلفی، محدث، مبتکر و بنیان‌گذار نظریه وهابیت، یکى از شخصیت‌هاى مشهور جهان اسلام است که در اندیشۀ دینى و معنوى عصر خود و اعصار بعد از خود اثر بسیار مهمى داشته و از افراد معدود بحث‌انگیز و مورد مناقشه در سر تا سر قرون بعد از زمان خویش بوده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۵: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
ابن تیمیه پرورش علمى و دینى خود را ابتدا در محیط علماى حنبلى دمشق تکمیل کرد.از شیوخ او مى‌توان ابن عبدالدائم، مجد بن عساکر، یحیى بن الصیرفى، قاسم اربلى، ابن ابى الیسر، ابراهیم بن الدرجى و...را نام برد. | ابن تیمیه پرورش علمى و دینى خود را ابتدا در محیط علماى حنبلى دمشق تکمیل کرد.از شیوخ او مى‌توان ابن عبدالدائم، مجد بن عساکر، یحیى بن الصیرفى، قاسم اربلى، ابن ابى الیسر، ابراهیم بن الدرجى و... را نام برد. | ||
ابن تیمیه در اکثر علوم متداول زمان خویش از فقه و حدیث و اصول و تفسیر و کلام متبحّر بود و در فلسفه و ریاضیات و ملل و نحل و عقاید ادیان دیگر مخصوصاً مسیحیت و یهود نیز اطلاعات فراوان داشت.وى به زودى بر اثر قدرت بیان و وسعت دانش و زهد و عبادت خود مشهور گردید و از مراجع مهم فتوا در زمان خود شد. | ابن تیمیه در اکثر علوم متداول زمان خویش از فقه و حدیث و اصول و تفسیر و کلام متبحّر بود و در فلسفه و ریاضیات و ملل و نحل و عقاید ادیان دیگر مخصوصاً مسیحیت و یهود نیز اطلاعات فراوان داشت.وى به زودى بر اثر قدرت بیان و وسعت دانش و زهد و عبادت خود مشهور گردید و از مراجع مهم فتوا در زمان خود شد. | ||
ابن تیمیه به‌سبب اظهار عقاید خاص خود نسبت به مسائل مختلف(کلامى، فقهى، عرفانى و...) و موضع‌گیرى در برابر شخصیت‌هاى برجستۀ اسلامى، مخالفان و نیز مریدان بسیارى در همان روزگار خویش یافت. از مخالفان او مى‌توان این افراد را نام برد: نصر بن سلمان ابن عمر منبجى (متوفاى 719ق)، ابوحیان اندلسى نحوى (م 745ق) و...از جمله شاگردان و مدافعان سرسخت ابن تیمیه مى‌توان [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، مؤلف «[[البداية و النهاية (دارالفکر)|البدایة و النهایة]]» را نام برد. اما بزرگ‌ترین شاگرد و مدافع ابن تیمیه بى‌شک شمس‌الدین محمد بن ابى‌بکر بن ایوب، معروف به [[ | ابن تیمیه به‌سبب اظهار عقاید خاص خود نسبت به مسائل مختلف(کلامى، فقهى، عرفانى و...) و موضع‌گیرى در برابر شخصیت‌هاى برجستۀ اسلامى، مخالفان و نیز مریدان بسیارى در همان روزگار خویش یافت. از مخالفان او مى‌توان این افراد را نام برد: نصر بن سلمان ابن عمر منبجى (متوفاى 719ق)، ابوحیان اندلسى نحوى (م 745ق) و...از جمله شاگردان و مدافعان سرسخت ابن تیمیه مى‌توان [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، مؤلف «[[البداية و النهاية (دارالفکر)|البدایة و النهایة]]» را نام برد. اما بزرگ‌ترین شاگرد و مدافع ابن تیمیه بى‌شک شمس‌الدین محمد بن ابى‌بکر بن ایوب، معروف به [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قیم جوزیه]] (691-751 ق) است که در همۀ اقوال و عقاید تابع و حامى بى‌چون و چراى او بود و نشر و بسط عقاید ابن تیمیه را در زمان حیات او و پس از مرگ او برعهده داشت. | ||
==عقائد== | ==عقائد== | ||
ابن تیمیه علاوه بر مذهب حنبلى که مذهب وى بود، به‌تحقیق در مذاهب فقهى و علم کلام و اصول اعتقادات نیز پرداخت و برخلاف اکثر معاصران خود فلسفه و حکمت هم آموخت و با ادیان یهود و مسیحیت آشنا شد.کسى که آثار او را مطالعه مى‌کند و اطلاعات او را در معارف اسلامى از فقه و حدیث و کلام و لغت و تفسیر مى‌بیند، انتظار دارد که در بلندنظرى و تعصّب‌ستیزى فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و | ابن تیمیه علاوه بر مذهب حنبلى که مذهب وى بود، به‌تحقیق در مذاهب فقهى و علم کلام و اصول اعتقادات نیز پرداخت و برخلاف اکثر معاصران خود فلسفه و حکمت هم آموخت و با ادیان یهود و مسیحیت آشنا شد.کسى که آثار او را مطالعه مى‌کند و اطلاعات او را در معارف اسلامى از فقه و حدیث و کلام و لغت و تفسیر مى‌بیند، انتظار دارد که در بلندنظرى و تعصّب‌ستیزى فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و فرقه‌گرایى‌هاى زمان خود نگردد، اما او در حدود عقاید مذهب خانوادگى خود(حنبلى) محدود و محصور مانده و در مجادلات و مباحثات کلامى از راه انصاف به دور افتاده و به مخالفان خود با سلاح اتهام حمله کرده است. | ||
ابن تیمیه آنچه را خوانده و یاد گرفته است، در دفاع از اصول حنابله و محدثان به‌کار مى‌برد و فقط آنان را اهل نظر یا به تعبیر خودش«نظّار» مى‌خواند و بزرگان اندیشۀ جهان و حکماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنیف مى‌گیرد و حتى بر اشعرى و [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بى‌محابا مى‌تازد و تنها در بعضى از مسائل فقهى از خود استقلال رأى نشان مى‌دهد. | ابن تیمیه آنچه را خوانده و یاد گرفته است، در دفاع از اصول حنابله و محدثان به‌کار مى‌برد و فقط آنان را اهل نظر یا به تعبیر خودش«نظّار» مى‌خواند و بزرگان اندیشۀ جهان و حکماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنیف مى‌گیرد و حتى بر اشعرى و [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] و [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بى‌محابا مى‌تازد و تنها در بعضى از مسائل فقهى از خود استقلال رأى نشان مى‌دهد. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۳: | ||
اما دیدگاه ابن تیمیه دربارۀ زیارت مرقد پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌و‌سلم، با روایات زیادى که از پیامبر(ص) دربارۀ استحباب زیارت قبور مؤمنان به‌ویژه شخصیت‌هاى بزرگ اسلامى و شخص رسول اکرم(ص)نقل شده در تعارض آشکار قرار دارد.این روایات نشان‌گر آن است که زیارت مرقد پیامبر(ص) به هیچ وجه بدعت نیست بلکه نشانۀ مهرورزى مؤمنان به پیامبر و علامت ایمان ایشان است.این معنا زیارت قبور امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام و صالحان و نیکان را نیز در بر مى‌گیرد. | اما دیدگاه ابن تیمیه دربارۀ زیارت مرقد پیامبر اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله‌و‌سلم، با روایات زیادى که از پیامبر(ص) دربارۀ استحباب زیارت قبور مؤمنان به‌ویژه شخصیت‌هاى بزرگ اسلامى و شخص رسول اکرم(ص)نقل شده در تعارض آشکار قرار دارد.این روایات نشان‌گر آن است که زیارت مرقد پیامبر(ص) به هیچ وجه بدعت نیست بلکه نشانۀ مهرورزى مؤمنان به پیامبر و علامت ایمان ایشان است.این معنا زیارت قبور امامان اهل‌بیت علیهم‌السلام و صالحان و نیکان را نیز در بر مى‌گیرد. | ||
اما ابن تیمیه برای نخستین بار در آغاز قرن هشتم هجرى، رساله‌اى پیرامون زیارت بیت المقدس نوشت و در آن به حرمت و ممنوعیت سفرهاى زیارتى حکم کرد.وى در مقام اثبات مدعاى خویش به روایت منسوب به پیامبر(ص) استناد کرد.روایت مذکور به سه صورت مختلف نقل شده است: | اما ابن تیمیه برای نخستین بار در آغاز قرن هشتم هجرى، رساله‌اى پیرامون زیارت بیت المقدس نوشت و در آن به حرمت و ممنوعیت سفرهاى زیارتى حکم کرد.وى در مقام اثبات مدعاى خویش به روایت منسوب به پیامبر(ص) استناد کرد. روایت مذکور به سه صورت مختلف نقل شده است: | ||
# تشدّ الرّحال الى ثلاثة مساجد:المسجد الحرام و المسجد الاقصى و مسجدى هذا. | # تشدّ الرّحال الى ثلاثة مساجد:المسجد الحرام و المسجد الاقصى و مسجدى هذا. | ||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۰: | ||
[[نظرة في كتاب منهاج السنة النبوية لإبن تيمية الحراني]] | [[نظرة في كتاب منهاج السنة النبوية لإبن تيمية الحراني]] | ||
[[فصول في اصول الفقه]] | |||
[[التفسير الكامل و هو تفسير آي القرآن الكريم]] | |||
[[التفسير الكبير]] | |||
[[تفسير آيات أشکلت علي کثير من العلما‌ء حتي لا يوجد في طا‌ئفة...]] | |||
[[تفسير الآية الکريمة لا إله إلا أنت سبحا‌نک إني کنت من الظا‌لمين]] | |||
[[الرد علی المنطقيين]] | [[الرد علی المنطقيين]] | ||
[[ | [[رأس الحسین]] | ||
[[ | [[منهاج السنه النبویه]] | ||
[[بيان تلبيس الجهمية في تأسيس بدعهم الكلامية]] | |||
[[رسالة ابن تيمية في الأحرف السبعة]] | |||
[[مقدمه فی اصول التفسیر]] | [[مقدمه فی اصول التفسیر]] | ||
| خط ۱۷۸: | خط ۱۸۸: | ||
[[کتاب منهاج السنة النبویه في نقض کلام الشيعة و القدريه]] | [[کتاب منهاج السنة النبویه في نقض کلام الشيعة و القدريه]] | ||
[[الجواب الصحيح لمن بدل دين المسيح]] | [[الجواب الصحيح لمن بدل دين المسيح]] | ||