۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
وى همزمان با پايان دوره سطح علوم حوزوى، به دانشگاه تهران راه يافت. | وى همزمان با پايان دوره سطح علوم حوزوى، به دانشگاه تهران راه يافت. | ||
او در تهران از درس استادانى همچون [[آشتیانی، مهدی|ميرزا مهدى آشتيانى]]، شيخ محمد آملى، علامه محمد قزوينى و [[همایی، جلالالدین|جلالالدين همايى]] استفاده كرد و همچنين اجازه روايت حديث را از علامه حائرى سمنانى و آيتالله [[مرعشی، سید شهابالدین|سيد شهابالدين مرعشى نجفى]] دريافت نمود. وى در ميان حوزويان، همدرس بزرگانى چون آيتالله سيستانى و در ميان دانشگاهیان، همدوره [[شهیدی، سید جعفر|سيد جعفر شهيدى]] بوده است. | |||
در سال 1327ش از دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران فارغالتحصيل شد و در سال 1333ش با كسب رتبه اول از رشته كارشناسى ادبيات فارسى از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، درجه ليسانس گرفت. | در سال 1327ش از دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران فارغالتحصيل شد و در سال 1333ش با كسب رتبه اول از رشته كارشناسى ادبيات فارسى از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، درجه ليسانس گرفت. | ||
خط ۷۹: | خط ۸۱: | ||
ايشان مقالههاى متعددى در مجلههاى يغما، كلك، گلچرخ، ايراننامه، ايرانشناسى، رهآورد و گلستان به چاپ رسانده است. از مشهورترين مقالههاى او مآخذ ابيات عربى [[كليلة و دمنة]] و مآخذ ابيات عربى مرزباننامه مىباشد. | ايشان مقالههاى متعددى در مجلههاى يغما، كلك، گلچرخ، ايراننامه، ايرانشناسى، رهآورد و گلستان به چاپ رسانده است. از مشهورترين مقالههاى او مآخذ ابيات عربى [[كليلة و دمنة]] و مآخذ ابيات عربى مرزباننامه مىباشد. | ||
ايشان تا پایان عمر در دانشگاههاى پنسيلوانيا و هاروارد امريكا، به تدريس ادبيات عرب، فقه و كلام اسلامى، اهتمام داشت. | ايشان تا پایان عمر در دانشگاههاى پنسيلوانيا و هاروارد امريكا، به تدريس ادبيات عرب، فقه و كلام اسلامى، اهتمام داشت. |
ویرایش