پرش به محتوا

ديوان جيحون يزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
   
   


'''ديوان جيحون يزدی''' عنوان اثری است یک جلدی به زبان فارسی از میرزا محمد جیحون یزدی با موضوع شعر و ادبیات فارسی.
'''ديوان جيحون يزدی،''' مجموعه اشعار فارسی میرزا محمد جیحون یزدی در یک جلد است که با کوشش احمد کرمی به چاپ رسیده است.


میرزا محمد جیحون، شاعری مدیحه سراست که همروزگار پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار می‌زیسته است. وی در شهر یزد به جهان آمده و بخشی از دوران حیات خویش را در آن شهر به سر برده و در آنجا تشکیل عائله داده و نیز حکام و خوانین و اعیان آن شهر را ستوده است ولی به گواهی پاره‌ای از اشعارش به اقامت در آن دیار دلخوش نبوده و ظاهرا از همشریان خود رضایت خاطر نداشته است.<ref>ر.ک: یادداشت محقق بر کتاب، ص4</ref>
میرزا محمد جیحون با سرودن انواع شعر، در کار قصیده و مسمط ورزیده‌تر است، در غزل و مثنوی شاعری موفق نیست و او خود غزل‌سرایی را شیوه خود نمی‌داند. از جیحون به تقلید «پریشان» قاآنی و به شیوه «گلستان» مجموعه کوچکی به نظم و نثر به نام «نمکدان» برجای مانده است.<ref>ر.ک: یادداشت، ص4</ref>


جیحون در سرایش مدیحه برای ممدوحانش به سیر و گشت در نقاط مختلفی مانند آربایجان و تهران و قم و اصفهان و صفحات جنوب تا خلیج فارس و دریای عمان، پرداخته است.<ref>ر.ک: همان</ref>
در بخش غزلیات جیحون (ص386 کتاب حاضر) غزلی آمده است به این مطلع:


میرزا محمد جیحون با سرودن انواع شعر، در کار قصیده و مسمط ورزیده‌تر است، در غزل و مثنوی شاعری موفق نیست و او خود غزلسرایی را شیوه خود نمی‌داند. از جیحون به تقلید پریشان قاآنی و به شیوه گلستان مجموعه کوچکی به نظم و نثر به نام «نمکدان» بر جای مانده است.<ref>ر.ک: همان</ref>
کیست آن لعبت مغرور که رعناست ز بس


در بخش غزلیات جیحون(ص 386 کتاب حاضر) غزلی آمده است به این مطلع:
همه کس را سر او هست و در او نی سر کس


کیست آن لعبت مغرور که رعناست ز بس همه کس را سر او هست و در او نی سر کس
این غزل با تصرف در مطلع و افزودن یکی دو بیت بر آن، در ضمن اشعار محیط قمی نیز به چشم می‌خورد. با اینکه در این غزل به‌وضوح تخلص جیحون آمده، این تداخل مایه شگفتی است که بی‌گمان از تصرف کاتبان ناشی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>


این غزل با تصرف در مطلع و افزودن یکی دو بیت بر آن، در ضمن اشعار محیط قمی نیز به چشم می‌خورد. با اینکه در این غزل به وضوح تخلص جیحون آمده، این تداخل مایه شگفتی است که بیگمان از تصرف کاتبان ناشی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>
میرزا محمد جیحون، شاعری است مدیحه‌سرا و هم‌روزگار پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار بوده و در اشعار خویش حکام و خوانین و اعیان شهر یزد را ستوده است ولی به گواهی پاره‌ای از اشعارش به اقامت در آن دیار دل‌خوش نبوده و ظاهرا از همشهریان خود رضایت خاطر نداشته است.<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref>


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منبع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه محقق بر کتاب.
یادداشت.




۱٬۴۸۲

ویرایش